Reisverslag 71
Plaats: België - Nederland
Datum: 4 t/m 10 juni
3 juni (vervolg)
Gisteravond om 21.10 stonden Erik en Bianca op de steiger, een gezellig
weerzien. Omdat de restaurants hier in België vroeger als in het zuiden sluiten
gaan we direct door naar het restaurant van de Jachtclub op de haven, waar we
voortreffelijk eten. Erik en Bianca hadden een reis vol met stortbuien gehad,
dus voorzichtig aan rijden. Ook bij ons was een donderbui zelfs met hagelstenen
over gekomen, maar de avond is gelukkig weer stralend blauw. We kleppen nog
lekker na aan boord en het is zo maar laat.
4 juni
Het tij is gunstig om een uur of 10, dus na een stevig ontbijt de auto nog
even op langparkeren gezet, de laatste inkopen gedaan en los.
De weersverwachting was gunstig, 4 a 5 Bft. uit ZZW, en droog. Droog was het tot
we de eerste golf op de Noordzee te pakken kregen, ik lette even niet op en de
eerst de beste golf verraste ons met een sproeier over de kuip. Gauw koers
verandert, grootzeil gehesen (2e rif) en de genua gedeeltelijk
uitgerold. Er stonden golven van een meter of 2, en Erik moest eerst even zijn
maag op orde krijgen, maar dat ging vlot, en hij heeft de Alegria mooi langs de
Belgische kust gekoerst. De wind nam nog wat toe, de golven werden hoger en voor
Zeebrugge zelfs even ontstuimig door de uitstulpende havenhoofden. De Alegria
gaf er niks om, noch zijn bemanning, dus we daverden met de stroom mee met 8 a
9 kn. voor de kust langs in wisselend blauwe en grauwe luchten. De temperatuur
was prima, met de wind in de rug werd het een mooie en opwindende tocht. Voorbij
de Nederlandse grens strijken we de Belgische vlag, een vreemd gevoel weer
zonder gastlandvlag te varen.
Bij Breskens aangekomen leek het ons toch aardiger om over te steken naar
Vlissingen. Dus 2,6 mijl naar de overkant en we legden aan achter de sluis bij
de zeilvereniging, zo’n 20 minuten lopen naar het centrum.
De wandeling naar het centrum voert door een buurt waar je je af vraagt of je
wel in Nederland bent aangekomen, allemaal Toko’s, en andere buitenlandse
eethuisjes, met auto’s die door hun muziekinstallatie automatisch weer worden
uitgedeukt.
Eenmaal in het centrum worden we verrast door fraaie panden en het gezellige
centrum. We strijken neer op een zonnig terras met uitzicht over zee waar de
golven door de toenemende wind ontstuimig waren geworden. Als er een loodsboot
uitvaart zien we dat de golven over de hele boot heen slaan. Een prachtig
gezicht natuurlijk, maar wij zijn blij dat we inmiddels veilig achter de sluis
liggen. Ook probeert een meeuw op nog geen 3 m. afstand van ons tafeltje een vis
naar binnen te werken die zo lang is dat hij er minuten kokhalzend mee aan het
werk is, we zien nog lange tijd een deel van de staart uit zijn snavel steken.
Aansluitend komen we toevallig in een absoluut top visrestaurant terecht, waar
we ontzettend lekker gegeten hebben.
Aan boord terug brengen we Bianca de eerste grondbeginselen van klaverjassen bij
(en niet onverdienstelijk).
5 juni
Het regent, dus de bimini over de kuip en om 11.00 uur zetten we koers naar
Middelburg.
De bruggen onderweg worden allemaal op afstand door de sluis bij Vlissingen
bediend, dat gaat voortreffelijk.
Bij Middelburg aangekomen meren we af aan de kade en bezoeken de binnenstad. In
een woord een prachtig indrukwekkend centrum, met ontelbare terrassen, winkels,
kerken, fraaie gebouwen, echt de moeite waard. Toevallig is er vandaag in alle
kerken een zangconcours; waar je ook binnenloopt, de vrolijke en of serieuze
klanken komen je tegemoet.
Na een stevige uien- c.q. tomatensoep gaan we weer aan boord, want Erik en
Bianca moeten nog terug naar Oostende om de auto op te halen en dan nog naar
Groningen.
We nemen afscheid, het was een kort, maar heel gezellig weekend, waarin we
prachtige gezeild hebben. Wij gaan nog door naar Veere, ook al zo’n mooi stadje
in Zeeland. 2 jaar terug waren we ook al een vakantie met de boot hier in
Zeeland, het is zeer de moeite waard, een mooie watersport provincie.
We eten, om af te kicken van al het restaurant eten, aan boord, maar Hanny maakt
er weer wat lekkers van, zodat ik het restaurant echt niet nodig heb (jullie
mogen best jaloers worden).
6 juni
Niet te laat wakker, maken we op tijd de trossen los (zou Friesland toch al
kriebelen?). We varen over het Veerse meer, passeren de nodige sluizen en zeilen
onverwacht veel. De wind is lekker pittig en uit de goede richting, de golven
zijn binnenwater laag, dus de opzet om de wilde zee te vermijden is nu al
geslaagd. (op zee waait het nu 5 a 6 uit het Noorden, kun je je de golven voor
stellen? Wij wel!)
We eindigen in Willemstad waar we onze oude zeil kennissen Pieter en Riet
Kliffen met hun zoon Jasper nog ontmoeten, een erg gezellige ontmoeting met de
eerste kennissen op Nederlandse bodem.
Willemstad moet je gezien hebben, een prachtige vestingstad.
7 juni
Eerst Willemstad nog bekeken, het havengeld betaald en op ons gemakje zijn
we tegen 11 uur afgereisd richting Dordrecht. Hier is een spoorbrug die eens in
de 2 uur open gaat, en wij komen er om 14.45 uur aan De brug gaat wat later
open. Er is een wachtsteiger waar we heerlijk achter de sprayhood in het
zonnetje een krantje lezen.
Eenmaal door de brug liggen er legio jachthavens, we kiezen de eerste met een
handgedraaide brug waar de brugwachter nog over spierballen moet beschikken. Het
havengeld is absoluut het laagste wat we tot nu toe langs de westkust van de
Atlantische Oceaan hebben betaald, € 8,40 + € 0,60 voor elektra.
Je ligt hier onder de Grote Kerk met zijn prachtige klokken en carillon. De stad
is prachtig, vol fraaie gevels, menig terras en een modern winkelcentrum. Alweer
een mooi stukje Nederland. Dit relativeert weer de fantastische tocht die we tot
nu toe gemaakt hebben, Nederland heeft ook veel moois te bieden.
8 juni
We gaan op ons gemakje op staan, Hanny wil nog even winkelen in Dordrecht.
Maar er rust geen zegen op haar winkelen. Er is een mega stroomstoring in
Dordrecht dus alle winkels zijn gesloten; niets werkt.
Wij liggen in een haven met een handbediende draaibrug, dus om 12.00 uur
vertrekken we richting Gouda. We varen recht in de frisse wind op, met de
sprayhood omhoog is het best lekker uit te houden. Het is wel wat opletten hier
met de drukke scheepvaart, maar zonder problemen draaien we de Hollandse IJssel
op richting het noorden. In Gouda is een buitenhaven, maar je kunt ook de stad
in en in de stadsgrachten gaan liggen, wat we dus doen. Dit is vlak bij het
station waar Mark aankomt, want hij vaart nog een paar daagjes met ons mee. De
waterpomp heeft het begeven, wel even lastig, maar met een jerrycan redden we
ons wel tot Sneek. (Ze hebben hier niet het goede type pomp in de winkel, en
opsturen kost 2 dagen en zo lang willen we niet wachten met de thuishaven in
zicht).
Om 18.30 staat Mark aan de kade en na een paar hartversterkingen gaan we Gouda
in, weer een prachtige stad, met mooie panden, stadgrachtjes en -grachten, een
bijzonder stadhuis, al weer een aanrader dus. Menno Meyer zit er ook nog steeds
met zijn atelier naast de kerk, ik heb hier menig prijsje laten maken voor
diverse Sunfish evenementen.
9 juni
Om 10.13 draait de spoorbrug, dus brood halen, en de stad weer uit. We varen
de hele dag verder door mooie natuur en langs allemaal mooie huizen en
appartementen aan het water tot we stranden voor de spoorbrug bij Schiphol. Deze
draait om 20.00 uur, waarna we de stad om 23.50 uur door kunnen richting het IJ.
We gaan naar de Six haven, waar we morgen nog een dagje Amsterdam doen.
10 juni
Een voorspoedige doortocht door Amsterdam gehad, en om 02.15 liggen we in de
Sixhaven.
Om 07.00 uur begint naast de boot een hei installatie ons wakker te kloppen,
maar ook dat geluid went en om 9.30 worden we weer wakker. Ontbijten, douchen en
het lawaai ontvluchten. We gaan eerst naar Mark zijn kamer om te kijken hoe hij
leeft in Amsterdam, nou als een typische student natuurlijk. Dan maken we een
culturele uitstap naar het Tropen museum. Naast de interessante permanente
expositie over andere werelddelen, plaatselijke specifieke leefgewoontes en het
ontstaan van diverse culturen, was er een tijdelijke tentoonstelling over het
“kwaad” met duivels in allerlei uitvoeringen. Dit laatste vonden we echter
enigszins teleurstellend. Een gezellig terrasje op het Rembrandsplein, een
biertje in een kroegje bij de Dam, en lekker eten in een Japans restaurant;
alweer een hele bijzondere dag.
Mark vaart tot morgenmiddag nog mee naar Enkhuizen. Zondag doen we samen de
laatste mijlen naar Sneek, waar we in de loop van de middag aan zullen komen als
alles mee zit. De laatste loodjes zijn wel dubbel, enerzijds trekt thuis, maar
we hebben een eindeloze reis achter de rug die we anderzijds ook zo lang
mogelijk willen rekken.
Volgende week nog de epiloog, dan is dit verslag volledig en stoppen we er mee.