Reisverslag 70

Plaats: Frankrijk - Engeland -Frankrijk - Belgie;   Guernsey - Oostende

Datum:  28 mei t/m 3 juni

28 mei
Zodra de drempel voldoende water had de haven uit, dat was om 8.15 uur engelse tijd.
Het is prachtig zeilweer, een straf windje in de rug, eerst met grootzeil en genua, later de genua ingerold en alleen op het grootzeil verder, het rolde nogal en het grootzeil blijft dan het stabielste staan met een bulletalie. De genua klapt alleen maar heen en weer, en het waait me te veel om de spiboom te zetten. Met de stroom mee aken we gemiddeld zo ook al meer dan 8 kn. dus dat komt helemaal goed zo. Eenmaal tussen Alderney en Cap de la Hague op de punt van Normandie word het water wild, geen hoge golven, maar net een klotsende tobbe. Hanny heeft er, al hobbelend, een filmpje van gemaakt. Hier stroomt het hard, en om Alderney heen komt de stroming van de Oceaan erbij, wat het wilde water tot gevolg heeft. We hebben ook mensen gesproken die hier stroom tegen wind meegemaakt hebben en daar behoorlijk van onder de indruk waren; wij hebben gelukkig alles mee. Met een gemiddelde van meer dan 8 kn. bereiken we Cherbourg in no time. Hier lopen we de haven in, maar die ligt behoorlijk vol. Van de haven moeten we maar ergens naast gaan liggen. We kiezen de enige rij waar nog niemand naast ligt. De eigenaar van het schip stond al van ver te schreeuwen dat ze weg wilden die avond. Waarop ik voorstel dat hij dan buitenop gaat liggen, dat was zijn bedoeling ook niet. Toen hadden we niet genoeg fenders uit, en mocht er niemand met schoenen aan boord bij hun, gewoonweg hopeloze mensen dus. Zelfs Hanny is boos tegen haar uitgevallen. Afijn we leggen gewoon aan, en naast ons komen later nog 2 schepen want de haven was overvol. Toen kwam de buurman dat hij ’s ochtends om 5 uur weg wilde richting Brest. Ik heb hem toen ingefluisterd dat hij dan precies tegen de stroom in weg zou gaan met als eindresultaat dat hij dan om 12 uur de volgende dag weg zou gaan, tenminste een rustige nacht.
Om 19.30 staan Daan en Miranda op de steiger, na een goede reis met de TGV, een gelukkig weerzien.
We praten bij, vullen de hongerige magen en gaan op tijd naar bed.

29 mei
Het is bewolkt en niet erg warm als we opstaan. We willen op aanraden van een paar Fransen die we ontmoet hebben naar St. Vaast la Hogue, een mooie trip van ca. 25 mijl. Het is bewolkt en later op de dag gaat het zelfs regenen. Gelukkig doet de bimini het weer goed, nu tegen de regen. St. Vaas is een haven die vrijwel geheel droog valt, je moet er op tijd zijn anders kom je er niet meer in. Het is er behoorlijk vol maar we vinden een mooi plaatsje en duiken eerst vanwege de regen maar in de boot. Gelukkig klaart het op en kunnen we even later droog het dorp in. Het is een sfeervol vissersdorp met een grote haven en oude huizen. De vissersschepen hangen in de jachthaven scheef tegen de kade als de haven op minimaal water leeg stroomt, een bijzonder gezicht. We vinden een restaurantje waar Daan en  Miranda voor het eerst kennis maken met oesters; Miranda vindt ze lekker, Daan moet even wennen maar neemt er toch 3. De mosselen die als hoofdgerecht geserveerd worden smaken geweldig, iedereen gelukkig. We drinken nog een borreltje in de plaatselijke kroeg en gaan op tijd naar bed.

30 mei
6.00 uur de wekker, maar ik word om 5.30 uur spontaan wakker en besluit dan maar direct op te staan. Tot 6.40 uur is de sluis nog open, daarna kun je er niet meer uit en moet je 8 uur wachten. De halve haven loopt leeg, zo druk is het ’s ochtends, en dat om 5 uur.
Zodra we de haven uit zijn zet ik de zeilen, eerst nog met de motor er bij, maar alras steekt er een mooi windje op en doen we het geheel onder zeil zonder motor, het is een bakstag windje, dus een mooi koersje. We zullen eerst stroom tegen krijgen, maar daarna stroom mee om naar Fecamp te gaan, zo’n 65 mijl verderop. Onderweg draait de wind nog wat en als Daan en Miranda aan dek komen gaat de halfwinder erbij. Tot dit zelfs wat te gek werd, dus op genua en grootzeil de reis af gemaakt. Om 17.30 dus precies na 12 uur varen leggen we aan in Fecamp. Het ziet er hier prachtig uit, meerdere grote havens, indrukwekkende rotswanden met daar op zeer fraaie huizen gebouwd en een leuk stadscentrum.
De kust is hier stijl en tamelijk hoog, her en der een laagte, waar dan ook prompt wat huizen of een stadje zijn verrezen. Fecamp ligt ook precies tussen twee hoogtes in.
Daan en Miranda gaan de stad even in en komen met de nodige fouragering weer aan boord. Wij doen het even rustig aan, en genieten van een drankje in de kuip.
Om de reis morgen naar ons reisdoel te bereiken moeten we op tijd weer op, want we willen naar Boulogne sur Mer, ca 70 mijl.

31 mei
Om 7 uur op, en 7.30 varen we de haven uit. Het is prachtig weer, ik zie de zon opkomen over de bergkam. De wind is eerst nog aflandig, maar na een uurtje draait hij uit zee en zet ik het grootzeil met de fok te loevert. (De rest ligt dan nog op een oor) Het vaart als de rook, als Daan aan dek verschijnt zetten we de halfwinder en die komt er pas op het laatst weer af. Ik heb een vergissing begaan met instellen van de GPS, met als gevolg dat we wat lager uitkomen dan gepland en dus nog een stuk moeten opsteken anders hadden we zo Boulogne onder halfwinder in kunnen zeilen. Om 20.30 liggen we in de haven van Boulogne sur Mer, een hele ruk, met elkaar 13 uur aan een stuk gezeild,wel onder heerlijke omstandigheden, zon en matige wind in de rug. Miranda komt niet vaak boven want die heeft de zon gisteren te veel gezien en ziet er als een (schattige) pioen uit. (ze leest in een dag een boek uit)
We eten even een “snelle” hap in Boulogne, een stad bestaand uit voornamelijk flatgebouwen en gaan direct weer aan boord, want morgen moeten we (ik) i.v.m. het tij in het nauw van Calais weer vroeg op.

1 juni
0m 5.30 word ik wakker en gooi direct (6.00 uur) de touwen los. De boot lag helemaal aan de buitenkant, dus ik kon het alleen af. Het is dan nog behoorlijk dampig in de lucht.
Bij het uitvaren is het een komen en gaan van vissersboten, een bedrijvige bedoening.
De stroom werkt onmiddellijk mee en Cap Griz Nez wordt al snel bereikt. Letterlijk grijs, want het ligt nog steeds behoorlijk in de mist. Eenmaal op de hoek neemt de stroom nog toe tot 9,5 kn. We schieten de hoek om. Het klaart ook wat op en ik kan een zeiltje zetten.
Daan komt aan dek en gooit een vislijn uit, en warempel we vangen 2 mooie makrelen, grote jongens. Het is weer lekker weer, de wind komt eerst uit het Zuid-oosten, maar valt op een gegeven moment weg en komt dan na een uurtje uit het westen weer opzetten.
We wilden naar Duinkerken, maar als we daar voorbij varen staan er allemaal schoorstenen in de richting van de jachthaven te hoesten dus we besluiten door te varen naar Nieuwpoort. België is dan al bereikt, een dag eerder dan de bedoeling was.
Miranda is ook weer aan dek, meer ze smeert nu wat meer zonnebrandcrème op haar kwetsbare velletje.
In Nieuwpoort tanken we eerst, de diesel is hier de helft goedkoper als in Frankrijk, € 0,63 dus dat helpt weer. We doen inkopen zoals je die alleen in België kunt doen en we eten heerlijk aan boord.
Naast ons komt een 53 ft. lange sigaar liggen met 3 heren en 1 dame aan boord. Het blijken erg gezellige lui te zijn met een “touch of ceremony”, want de vlag wordt onder het engelse volkslied op traditionele manier gestreken. Hun boot blijkt 25 jaar oud te zijn, net als ons huwelijk en ze nodigen ons ’s avonds uit om beide feiten te vieren. Er komen 3 verschillende whiskey’s op tafel. Het werd een gezellige boel.

2 juni
De inkopen worden afgeleverd en de boot zakt weer een paar centimeter. Om 12 uur gooien we de trossen los en zetten koers naar Oostende. Het is ideaal zeilweer, 12 – 14 kn. wind in de rug en de zon doet mee. Daan en Miranda krijgen ondertussen een aardig vakantiekleurtje. In Oostende aangekomen maken we eerst de makrelen soldaat die we gisteren gevangen hadden, en dat smaakte voortreffelijk. Eentje was zo groot dat we hem moesten doorsnijden, anders paste hij niet in de pan. ’s Avonds de kroeg in geweest met z’n vieren, erg laat geworden met veel bier. Een gezellige tent met heerlijke muziek, zodat Miranda en ik nog spontaan een dansje wagen. Het werd erg laat, morgen maar rustig aan. 

3 juni
Daan heeft wat moeite om op te staan, het was te gezellig gisteravond. Om 12.47 stappen ze weer op de trein naar Rozendaal.
De boot weer opgeruimd en klaar gemaakt voor Erik en Bianca, die een weekendje aan boord komen.  Het plan is morgen met ze naar Breskens te varen, voor ons weer de eerste stappen op Nederlands grondgebied.