Reisverslag 70
Plaats: Frankrijk - Engeland -Frankrijk - Belgie; Guernsey - Oostende
Datum: 28 mei t/m 3 juni
28 mei
Zodra de drempel voldoende water had de haven uit, dat was om 8.15 uur
engelse tijd.
Het is prachtig zeilweer, een straf windje in de rug, eerst met grootzeil en
genua, later de genua ingerold en alleen op het grootzeil verder, het rolde
nogal en het grootzeil blijft dan het stabielste staan met een bulletalie. De
genua klapt alleen maar heen en weer, en het waait me te veel om de spiboom te
zetten. Met de stroom mee aken we gemiddeld zo ook al meer dan 8 kn. dus dat
komt helemaal goed zo. Eenmaal tussen Alderney en Cap de la Hague op de punt van
Normandie word het water wild, geen hoge golven, maar net een klotsende tobbe.
Hanny heeft er, al hobbelend, een filmpje van gemaakt. Hier stroomt het hard, en
om Alderney heen komt de stroming van de Oceaan erbij, wat het wilde water tot
gevolg heeft. We hebben ook mensen gesproken die hier stroom tegen wind
meegemaakt hebben en daar behoorlijk van onder de indruk waren; wij hebben
gelukkig alles mee. Met een gemiddelde van meer dan 8 kn. bereiken we Cherbourg
in no time. Hier lopen we de haven in, maar die ligt behoorlijk vol. Van de
haven moeten we maar ergens naast gaan liggen. We kiezen de enige rij waar nog
niemand naast ligt. De eigenaar van het schip stond al van ver te schreeuwen dat
ze weg wilden die avond. Waarop ik voorstel dat hij dan buitenop gaat liggen,
dat was zijn bedoeling ook niet. Toen hadden we niet genoeg fenders uit, en
mocht er niemand met schoenen aan boord bij hun, gewoonweg hopeloze mensen dus.
Zelfs Hanny is boos tegen haar uitgevallen. Afijn we leggen gewoon aan, en naast
ons komen later nog 2 schepen want de haven was overvol. Toen kwam de buurman
dat hij ’s ochtends om 5 uur weg wilde richting Brest. Ik heb hem toen
ingefluisterd dat hij dan precies tegen de stroom in weg zou gaan met als
eindresultaat dat hij dan om 12 uur de volgende dag weg zou gaan, tenminste een
rustige nacht.
Om 19.30 staan Daan en Miranda op de steiger, na een goede reis met de TGV, een
gelukkig weerzien.
We praten bij, vullen de hongerige magen en gaan op tijd naar bed.
29 mei
Het is bewolkt en niet erg warm als we opstaan. We willen op aanraden van
een paar Fransen die we ontmoet hebben naar St. Vaast la Hogue, een mooie trip
van ca. 25 mijl. Het is bewolkt en later op de dag gaat het zelfs regenen.
Gelukkig doet de bimini het weer goed, nu tegen de regen. St. Vaas is een haven
die vrijwel geheel droog valt, je moet er op tijd zijn anders kom je er niet
meer in. Het is er behoorlijk vol maar we vinden een mooi plaatsje en duiken
eerst vanwege de regen maar in de boot. Gelukkig klaart het op en kunnen we even
later droog het dorp in. Het is een sfeervol vissersdorp met een grote haven en
oude huizen. De vissersschepen hangen in de jachthaven scheef tegen de kade als
de haven op minimaal water leeg stroomt, een bijzonder gezicht. We vinden een
restaurantje waar Daan en Miranda voor het eerst kennis maken met oesters;
Miranda vindt ze lekker, Daan moet even wennen maar neemt er toch 3. De mosselen
die als hoofdgerecht geserveerd worden smaken geweldig, iedereen gelukkig. We
drinken nog een borreltje in de plaatselijke kroeg en gaan op tijd naar bed.
30 mei
6.00 uur de wekker, maar ik word om 5.30 uur spontaan wakker en besluit dan
maar direct op te staan. Tot 6.40 uur is de sluis nog open, daarna kun je er
niet meer uit en moet je 8 uur wachten. De halve haven loopt leeg, zo druk is
het ’s ochtends, en dat om 5 uur.
Zodra we de haven uit zijn zet ik de zeilen, eerst nog met de motor er bij, maar
alras steekt er een mooi windje op en doen we het geheel onder zeil zonder
motor, het is een bakstag windje, dus een mooi koersje. We zullen eerst stroom
tegen krijgen, maar daarna stroom mee om naar Fecamp te gaan, zo’n 65 mijl
verderop. Onderweg draait de wind nog wat en als Daan en Miranda aan dek komen
gaat de halfwinder erbij. Tot dit zelfs wat te gek werd, dus op genua en
grootzeil de reis af gemaakt. Om 17.30 dus precies na 12 uur varen leggen we aan
in Fecamp. Het ziet er hier prachtig uit, meerdere grote havens, indrukwekkende
rotswanden met daar op zeer fraaie huizen gebouwd en een leuk stadscentrum.
De kust is hier stijl en tamelijk hoog, her en der een laagte, waar dan ook
prompt wat huizen of een stadje zijn verrezen. Fecamp ligt ook precies tussen
twee hoogtes in.
Daan en Miranda gaan de stad even in en komen met de nodige fouragering weer aan
boord. Wij doen het even rustig aan, en genieten van een drankje in de kuip.
Om de reis morgen naar ons reisdoel te bereiken moeten we op tijd weer op, want
we willen naar Boulogne sur Mer, ca 70 mijl.
31 mei
Om 7 uur op, en 7.30 varen we de haven uit. Het is prachtig weer, ik zie de
zon opkomen over de bergkam. De wind is eerst nog aflandig, maar na een uurtje
draait hij uit zee en zet ik het grootzeil met de fok te loevert. (De rest ligt
dan nog op een oor) Het vaart als de rook, als Daan aan dek verschijnt zetten we
de halfwinder en die komt er pas op het laatst weer af. Ik heb een vergissing
begaan met instellen van de GPS, met als gevolg dat we wat lager uitkomen dan
gepland en dus nog een stuk moeten opsteken anders hadden we zo Boulogne onder
halfwinder in kunnen zeilen. Om 20.30 liggen we in de haven van Boulogne sur Mer,
een hele ruk, met elkaar 13 uur aan een stuk gezeild,wel onder heerlijke
omstandigheden, zon en matige wind in de rug. Miranda komt niet vaak boven want
die heeft de zon gisteren te veel gezien en ziet er als een (schattige) pioen
uit. (ze leest in een dag een boek uit)
We eten even een “snelle” hap in Boulogne, een stad bestaand uit voornamelijk
flatgebouwen en gaan direct weer aan boord, want morgen moeten we (ik) i.v.m.
het tij in het nauw van Calais weer vroeg op.
1 juni
0m 5.30 word ik wakker en gooi direct (6.00 uur) de touwen los. De boot lag
helemaal aan de buitenkant, dus ik kon het alleen af. Het is dan nog behoorlijk
dampig in de lucht.
Bij het uitvaren is het een komen en gaan van vissersboten, een bedrijvige
bedoening.
De stroom werkt onmiddellijk mee en Cap Griz Nez wordt al snel bereikt.
Letterlijk grijs, want het ligt nog steeds behoorlijk in de mist. Eenmaal op de
hoek neemt de stroom nog toe tot 9,5 kn. We schieten de hoek om. Het klaart ook
wat op en ik kan een zeiltje zetten.
Daan komt aan dek en gooit een vislijn uit, en warempel we vangen 2 mooie
makrelen, grote jongens. Het is weer lekker weer, de wind komt eerst uit het
Zuid-oosten, maar valt op een gegeven moment weg en komt dan na een uurtje uit
het westen weer opzetten.
We wilden naar Duinkerken, maar als we daar voorbij varen staan er allemaal
schoorstenen in de richting van de jachthaven te hoesten dus we besluiten door
te varen naar Nieuwpoort. België is dan al bereikt, een dag eerder dan de
bedoeling was.
Miranda is ook weer aan dek, meer ze smeert nu wat meer zonnebrandcrème op haar
kwetsbare velletje.
In Nieuwpoort tanken we eerst, de diesel is hier de helft goedkoper als in
Frankrijk, € 0,63 dus dat helpt weer. We doen inkopen zoals je die alleen in
België kunt doen en we eten heerlijk aan boord.
Naast ons komt een 53 ft. lange sigaar liggen met 3 heren en 1 dame aan boord.
Het blijken erg gezellige lui te zijn met een “touch of ceremony”, want de vlag
wordt onder het engelse volkslied op traditionele manier gestreken. Hun boot
blijkt 25 jaar oud te zijn, net als ons huwelijk en ze nodigen ons ’s avonds uit
om beide feiten te vieren. Er komen 3 verschillende whiskey’s op tafel. Het werd
een gezellige boel.
2 juni
De inkopen worden afgeleverd en de boot zakt weer een paar centimeter. Om 12
uur gooien we de trossen los en zetten koers naar Oostende. Het is ideaal
zeilweer, 12 – 14 kn. wind in de rug en de zon doet mee. Daan en Miranda krijgen
ondertussen een aardig vakantiekleurtje. In Oostende aangekomen maken we eerst
de makrelen soldaat die we gisteren gevangen hadden, en dat smaakte
voortreffelijk. Eentje was zo groot dat we hem moesten doorsnijden, anders paste
hij niet in de pan. ’s Avonds de kroeg in geweest met z’n vieren, erg laat
geworden met veel bier. Een gezellige tent met heerlijke muziek, zodat Miranda
en ik nog spontaan een dansje wagen. Het werd erg laat, morgen maar rustig aan.
3 juni
Daan heeft wat moeite om op te staan, het was te gezellig gisteravond. Om
12.47 stappen ze weer op de trein naar Rozendaal.
De boot weer opgeruimd en klaar gemaakt voor Erik en Bianca, die een weekendje
aan boord komen. Het plan is morgen met ze naar Breskens te varen, voor ons
weer de eerste stappen op Nederlands grondgebied.