Reisverslag 66

Plaats: Noord Spanje - Frankrijk; Ribadeo - La Rochelle

Datum:  30 april t/m 6 mei

30 april
Vroeg op, de boot nog een laatste beurt geven en dan op weg naar Santiago de Compastelo.
Een tocht door de binnenlanden van Spanje. Het is een prachtig landschap, groene heuvels en goede wegen. We komen door allerlei dorpjes. Als we vertrekken uit Ribadeo is het nogal mistig van de zeedamp, maar als we een kwartiertje de binnenlanden in zijn is het prachtig zonnig weer. We genieten van de rit. Onderweg kom je bij veel boerderijen komisch aandoende hutjes (“cabazo”) tegen die op hoge palen staan. Bij navraag blijken het hutjes te zijn waar ze de oogst in bewaarden, appels, mais, etc. Ze stonden hoog op palen met grote uitstekende platen natuursteen om slangen en andere hapgrage beesten bij de oogst weg te houden. De meeste zijn schitterend gerestaureerd.
We arriveren om een uur of 1 in Santiago en doen een rondje om de kathedraal. Dit is een imposant gebouw, met er omheen allerlei fraaie oude gebouwen en een alleraardigst centrum van smalle straatjes. Een opvallend lokaal item is een wandelstok met daaraan een grote schelp en soms ook nog een kalabas, die bedevaarders blijkbaar bij zich hadden.
Om 15.30 komen Frank en Marilou aan op het vliegveld. Die halen we op en doen dan nogmaals hetzelfde rondje om de kerk, drinken een glaasje op een terras, waarna we de terugweg aanvaarden. Frank en Marilou hadden een nieuwe peddel voor de rubberboot meegenomen, het plastic deel in de tas en het aluminium deel met tie-raps aan de tas bevestigd. Helaas dit deel was er niet meer, dus nog geen peddel. Jammer, terwijl de bagage met speciaal vervoer was meegegaan.
Tegen achten komen we dan weer in Ribadeo aan, waar we de auto in het hoger gelegen centrum terugbrengen. We verkennen het stadje nog even en belanden in een kroegje voor een glaasje wijn. Op advies van de waard gaan we bij het restaurant aan de haven eten. Daar bevat de menukaart zoveel onbekende spaanse visgerechten en het personeel spreekt helemaal geen talen, zodat we besluiten gewoon maar van alles wat te proberen. We bestellen 4 verschillende vissen en ruilen onderling wat. Het was allemaal erg lekker zodat het een geslaagd experiment genoemd kan worden. Na natuurlijk nog lekker bijgepraat te hebben, duiken we na een mooie dag vermoeid de kooi in.

1 mei
De dag van de arbeid. We staan op tijd op en varen onder een lekker zonnetje de haven uit. In de havenmond komt ons een vrachtschip uit Nederland tegemoet, we begroeten mekaar en vervolgen onze weg.
De eerste uren kunnen we lekker zeilen, maar op een gegeven moment draait de wind recht voor de kop en neemt ook in kracht af. De zon schijnt; het is tegen de wind in nog wel fris, maar in de luwte van de sprayhood is  het dan geweldig lekker. De kust is gewoon erg mooi, grillige rotsen afgewisseld door kleine strandjes met in het achterland hoge bergen.
We belanden in Cudillero. De pilot laat wat steigers zien, maar daar is het te ondiep voor ons, we belanden bij een visser opzij.
Frank en Marilou hebben nog te veel energie over en gaan in hun snelle pakjes rennend de berg op terwijl wij lekker aan boord het havenleven over ons heen laten glijden.
Het dorp blijkt een bekend lokaal toeristenoord te zijn, de parkeerplaatsen staan vol met auto’s en bussen. Als we later het dorp doorwandelen zien we bijna evenveel restaurantjes als huizen. Je kunt hier door smalle straatjes omhoog klauteren en dan heb je een geweldig uitzicht over de kust, de haven en de zee. Het is een alleraardigst dorp, waar we nog een drankje nemen op een terras en dan terug naar de boot voor Hanny culinair.
Er vallen wat regendruppels zodat we in de boot eten hoewel de temperatuur niet onaangenaam is.
Als we na een salade vooraf, gemarineerde scampies, de Irish Coffee net op hebben horen we op de vissersboot naast ons gerommel. Het blijkt dat ze om 12 uur uit varen, wij kunnen dan aan de kant want zij komen morgenmiddag pas terug. Aan lange lijnen liggen we dan aan de kade, want er is hier zo’n kleine 3 meter verval. We liggen perfect, ik slaap als een roos, om 04.00 uur even inspectie en weer doorpitten. De rest heeft nog van alles gehoord, want de haven is ’s ochtends bijna leeg, maar ik heb daar allemaal niets meer van mee gekregen.

2 mei
Stralend mooi weer, we ontbijten in de kuip en om 10.00 uur gooien we de trossen weer los.
Het eerste uurtje waait het even lekker, maar daarna herhaalt zich het tafereel van gisteren, winddraaiing, wind afname, dus motoren.
We passeren een fraaie rotspartij aan de binnenkant, want volgens de kaart moet het kunnen. Een visser waarschuwt ons nog dat we wel uit moeten kijken maar alles gaat goed en met nog 11 meter water onder de kiel maken we een unieke tocht langs deze kaap.
Als we de binnenlanden inzien zien we nog allemaal bergtoppen met behoorlijk sneeuw er op. De sneeuwgrens is hier nog behoorlijk laag. Het is dan ook niet erg warm als we op zee varen, wel lekker maar toch een trui aan.
We eindigen in Ribadesella, een havenplaatsje met een spectaculaire aanvaart. Als je het niet weet blijf je hier weg, maar de pilot geeft het goed aan. Je vaart vlak langs een rotspartij richting het strand en vlak voor het strand is dan een riviertje naar het dorp. De haven is te ondiep voor ons, en we belanden dan aan de kade die er erg krikkemikkig uit ziet, maar we liggen er goed.
Het is een behoorlijk toeristisch plaatsje. Het ligt onder de Pico de Europa, een massief berggebied met veel toppen tot boven de 2500 m. Hier zien we vanaf zee de sneeuw nog op liggen. Je kunt hier kanovaren, quads huren, etc. er is van alles te doen. De meeste restaurantjes aan de boulevard zitten vol, zodat we wat meer in het dorp belanden. Hier eten we een menuutje voor € 12,50 bestaande uit vissoep, een aardig hoofdgerecht en een toetje, wat omschreven werd als apple pie, maar dat bleek appelmoes te zijn.

3 mei
We staan rustig op, Frank en Marilou doen hun dagelijkse renronde en wij zetten het ontbijt klaar. Na het ontbijt de trossen los, en warempel het kan ook weer regenen in Spanje. De hele dag blijft het dreigen en ook echt regenen.
De kust is hier weer volkomen anders, veel vlakker maar toch boeiend.
’s Avonds aangekomen in San Vicente de la Barquera. Daar hebben we ’s nachts aan lange lijnen aan de visserskade gelegen. Bovenop de heuvel, hebben we de prachtige oude(13^e eeuw), romaanse kerk bezocht. Een hele oude pleisterplaats voor pelgrimvaarders naar Santiago de Compastello.

4 mei
’s ochtends hebben Frank en Marilou weer de snelle schoenen aangetrokken en hebben de prachtige omgeving verkend. Als ze terugkomen, regent het.
Na het ontbijt vertrekken we richting Santander. Onderweg is het prima weer, de kust is weer adembenemend mooi. De trip is niet zo lang, en om een uur of 4 leggen we aan bij de pomp in Santander, in de haven van de Club Real Nautico Santander. De pomphouder biedt ons aan onder de pomp te blijven liggen, dat is gratis zoals hij zegt maar deze plek is niet zo geschikt om van en op de boot te komen zodat we even verder in een hoekje kruipen. Bij navraag op de “Club” blijkt dat deze plek niet van de club is, maar zij hebben geen plaats voor ons zo zeggen 3 personen in blazer ongeïnteresseerd. We blijven dus maar liggen tot er zich een tamelijk slonzige uitsluitend spaans sprekend figuur meldt, die zegt dat het te ondiep is waar wij liggen. Wij reageren ongelovig want er stond 4.70 m. onder het schip. Hij verbindt ons echter met zijn baas die vloeiend engels spreekt, en die biedt ons een gratis ligplaats aan een paar steigers verderop. Dus verkassen we, eerst nog weer naar een verkeerde plek, waarna hij weer bij ons komt, ons de goede plek wijst en ons helpt met aanleggen.
We gaan de stad in, doen boodschappen en laden de boot vol voor we de toerist uit gaan hangen. Santander is een grooote stad, met de nadruk op groot. Erg veel winkels in oude panden. Frank koopt nog wat “professionele” visspullen, want er moet toch wat gevangen worden onderweg. Als we een normaal restaurant zoeken kost dat enige moeite, wel tientallen tapas barretjes, maar weinig echte restaurants. Uiteindelijk vinden we een leuk plekje, waar we voortreffelijk eten en gaan op tijd naar bed, want morgen gaan we over naar La Rochelle (ca 190 mijl). De weersverwachtingen zijn goed, dus we gaan ervoor.

4 mei
Om 5.30 gaat de wekker, en ik ben dus om 5.25 wakker. Koffie zetten, thee maken en trossen los. Om 5.50 uur zijn we onderweg. Het is nog aarde nacht, gelukkig kenden we de weg nog van gisteren en al gauw zitten we op open water. De koers is precies bezeild, eerst nog met de motor bij, maar ook veelal alleen op zeil gaan we met een gangetje van 6,5 a 7 kn. de goede kant op. De wind is lekker, maar de zee erg onrustig. Frank heeft wat moeite met de zeegang maar de rest is kiplekker. Het weer is afwisselend bewolkt en soms miezerig, maar meestal klaart het snel weer op en varen we lekker in de zon. Het waait tussen 8 en 14 kn., idealer kun je je nauwelijks voorstellen. Als er een bui aankomt kan de wind wel 35 o/o draaien, maar de verwachting is dat hij krimpt zodat we La Rochelle uiteindelijk met een knik in de schoot moeten kunnen halen. Als ik dit schrijf heeft Marilou net haar eerste dolfijnen gezien en roept ze me enthousiast wakker. (Ik knapte namelijk even een uiltje om vannacht wat fitter te blijven). We hebben nu om 16.15 uur al 70 mijl te pakken, dus het gaat uitstekend.
De hele nacht doorgezeild met 6 a 7 kn. op de teller, onder vol tuig met een knik in de schoot zoals verwacht, loopt het geweldig. Wel was er de nodige deining, die af en toe onaangenaam kort was maar de wind bleef van 10 tot 15 kn. waaien uit de goede hoek gelukkig zodat alles in een keer bezeild was. Natuurlijk komen we 1 vrachtschip de gehele route tegen die precies op ramkoers ligt. Hij reageert niet op de marifoon, dus wij nemen maar wat gang terug. Een minpuntje was dat de motor op een gegeven moment begon te weigeren. Weer hetzelfde probleem als eerder voor Malta, brandstofgebrek. Eerst onder zeil de nacht maar door, en in de ochtend heb ik de toevoerleiding schoongeblazen en toen deed hij het weer.

6 mei
Na 32,5 uur zo’n 210 mijl af te hebben gelegd is La Rochelle een prachtige plaats om binnen te lopen. De zon schijnt. Veel vertier op straat, prachtige oude gebouwen, en een grote winkelstand met zo nodig nog meer restaurants en hotels, een echte vakantiestad. Er is een jachthaven met capaciteit voor meer dan 3000 jachten. Wij leggen aan in het oude centrum in de haven, Le vieux port, binnen de stadswallen. Daar zullen we bij laag water in de prut staan, maar hier ligt het veel gezelliger dan in die grote haven. Buitengaats werden allemaal wedstrijden gezeild, het krioelde er van de kleine en grote wedstrijdboten. Toen wij binnen liepen was het net een exodus van jachten.
Met Frank en Marilou naar het station om te informeren voor de terugreis. Er is een mooie verbinding op zondag om 10.30 die met de TGV via Parijs naar Amsterdam gaat. Aankomst Amsterdam 19.00 uur. Zo kunnen we nog een dagje La Rochelle bekijken, wat zeker de moeite waard is.