Reisverslag 66
Plaats: Noord Spanje - Frankrijk; Ribadeo - La Rochelle
Datum: 30 april t/m 6 mei
30 april
Vroeg op, de boot nog een laatste beurt geven en dan op weg naar Santiago de
Compastelo.
Een tocht door de binnenlanden van Spanje. Het is een prachtig landschap, groene
heuvels en goede wegen. We komen door allerlei dorpjes. Als we vertrekken uit
Ribadeo is het nogal mistig van de zeedamp, maar als we een kwartiertje de
binnenlanden in zijn is het prachtig zonnig weer. We genieten van de rit.
Onderweg kom je bij veel boerderijen komisch aandoende hutjes (“cabazo”) tegen
die op hoge palen staan. Bij navraag blijken het hutjes te zijn waar ze de oogst
in bewaarden, appels, mais, etc. Ze stonden hoog op palen met grote uitstekende
platen natuursteen om slangen en andere hapgrage beesten bij de oogst weg te
houden. De meeste zijn schitterend gerestaureerd.
We arriveren om een uur of 1 in Santiago en doen een rondje om de kathedraal.
Dit is een imposant gebouw, met er omheen allerlei fraaie oude gebouwen en een
alleraardigst centrum van smalle straatjes. Een opvallend lokaal item is een
wandelstok met daaraan een grote schelp en soms ook nog een kalabas, die
bedevaarders blijkbaar bij zich hadden.
Om 15.30 komen Frank en Marilou aan op het vliegveld. Die halen we op en doen
dan nogmaals hetzelfde rondje om de kerk, drinken een glaasje op een terras,
waarna we de terugweg aanvaarden. Frank en Marilou hadden een nieuwe peddel voor
de rubberboot meegenomen, het plastic deel in de tas en het aluminium deel met
tie-raps aan de tas bevestigd. Helaas dit deel was er niet meer, dus nog geen
peddel. Jammer, terwijl de bagage met speciaal vervoer was meegegaan.
Tegen achten komen we dan weer in Ribadeo aan, waar we de auto in het hoger
gelegen centrum terugbrengen. We verkennen het stadje nog even en belanden in
een kroegje voor een glaasje wijn. Op advies van de waard gaan we bij het
restaurant aan de haven eten. Daar bevat de menukaart zoveel onbekende spaanse
visgerechten en het personeel spreekt helemaal geen talen, zodat we besluiten
gewoon maar van alles wat te proberen. We bestellen 4 verschillende vissen en
ruilen onderling wat. Het was allemaal erg lekker zodat het een geslaagd
experiment genoemd kan worden. Na natuurlijk nog lekker bijgepraat te hebben,
duiken we na een mooie dag vermoeid de kooi in.
1 mei
De dag van de arbeid. We staan op tijd op en varen onder een lekker zonnetje
de haven uit. In de havenmond komt ons een vrachtschip uit Nederland tegemoet,
we begroeten mekaar en vervolgen onze weg.
De eerste uren kunnen we lekker zeilen, maar op een gegeven moment draait de
wind recht voor de kop en neemt ook in kracht af. De zon schijnt; het is tegen
de wind in nog wel fris, maar in de luwte van de sprayhood is het dan geweldig
lekker. De kust is gewoon erg mooi, grillige rotsen afgewisseld door kleine
strandjes met in het achterland hoge bergen.
We belanden in Cudillero. De pilot laat wat steigers zien, maar daar is het te
ondiep voor ons, we belanden bij een visser opzij.
Frank en Marilou hebben nog te veel energie over en gaan in hun snelle pakjes
rennend de berg op terwijl wij lekker aan boord het havenleven over ons heen
laten glijden.
Het dorp blijkt een bekend lokaal toeristenoord te zijn, de parkeerplaatsen
staan vol met auto’s en bussen. Als we later het dorp doorwandelen zien we bijna
evenveel restaurantjes als huizen. Je kunt hier door smalle straatjes omhoog
klauteren en dan heb je een geweldig uitzicht over de kust, de haven en de zee.
Het is een alleraardigst dorp, waar we nog een drankje nemen op een terras en
dan terug naar de boot voor Hanny culinair.
Er vallen wat regendruppels zodat we in de boot eten hoewel de temperatuur niet
onaangenaam is.
Als we na een salade vooraf, gemarineerde scampies, de Irish Coffee net op
hebben horen we op de vissersboot naast ons gerommel. Het blijkt dat ze om 12
uur uit varen, wij kunnen dan aan de kant want zij komen morgenmiddag pas terug.
Aan lange lijnen liggen we dan aan de kade, want er is hier zo’n kleine 3 meter
verval. We liggen perfect, ik slaap als een roos, om 04.00 uur even inspectie en
weer doorpitten. De rest heeft nog van alles gehoord, want de haven is ’s
ochtends bijna leeg, maar ik heb daar allemaal niets meer van mee gekregen.
2 mei
Stralend mooi weer, we ontbijten in de kuip en om 10.00 uur gooien we de
trossen weer los.
Het eerste uurtje waait het even lekker, maar daarna herhaalt zich het tafereel
van gisteren, winddraaiing, wind afname, dus motoren.
We passeren een fraaie rotspartij aan de binnenkant, want volgens de kaart moet
het kunnen. Een visser waarschuwt ons nog dat we wel uit moeten kijken maar
alles gaat goed en met nog 11 meter water onder de kiel maken we een unieke
tocht langs deze kaap.
Als we de binnenlanden inzien zien we nog allemaal bergtoppen met behoorlijk
sneeuw er op. De sneeuwgrens is hier nog behoorlijk laag. Het is dan ook niet
erg warm als we op zee varen, wel lekker maar toch een trui aan.
We eindigen in Ribadesella, een havenplaatsje met een spectaculaire aanvaart.
Als je het niet weet blijf je hier weg, maar de pilot geeft het goed aan. Je
vaart vlak langs een rotspartij richting het strand en vlak voor het strand is
dan een riviertje naar het dorp. De haven is te ondiep voor ons, en we belanden
dan aan de kade die er erg krikkemikkig uit ziet, maar we liggen er goed.
Het is een behoorlijk toeristisch plaatsje. Het ligt onder de Pico de Europa,
een massief berggebied met veel toppen tot boven de 2500 m. Hier zien we vanaf
zee de sneeuw nog op liggen. Je kunt hier kanovaren, quads huren, etc. er is van
alles te doen. De meeste restaurantjes aan de boulevard zitten vol, zodat we wat
meer in het dorp belanden. Hier eten we een menuutje voor € 12,50 bestaande uit
vissoep, een aardig hoofdgerecht en een toetje, wat omschreven werd als apple
pie, maar dat bleek appelmoes te zijn.
3 mei
We staan rustig op, Frank en Marilou doen hun dagelijkse renronde en wij
zetten het ontbijt klaar. Na het ontbijt de trossen los, en warempel het kan ook
weer regenen in Spanje. De hele dag blijft het dreigen en ook echt regenen.
De kust is hier weer volkomen anders, veel vlakker maar toch boeiend.
’s Avonds aangekomen in San Vicente de la Barquera. Daar hebben we ’s nachts aan
lange lijnen aan de visserskade gelegen. Bovenop de heuvel, hebben we de
prachtige oude(13e eeuw), romaanse kerk bezocht. Een hele oude
pleisterplaats voor pelgrimvaarders naar Santiago de Compastello.
4 mei
’s ochtends hebben Frank en Marilou weer de snelle schoenen aangetrokken en
hebben de prachtige omgeving verkend. Als ze terugkomen, regent het.
Na het ontbijt vertrekken we richting Santander. Onderweg is het prima weer, de
kust is weer adembenemend mooi. De trip is niet zo lang, en om een uur of 4
leggen we aan bij de pomp in Santander, in de haven van de Club Real Nautico
Santander. De pomphouder biedt ons aan onder de pomp te blijven liggen, dat is
gratis zoals hij zegt maar deze plek is niet zo geschikt om van en op de boot te
komen zodat we even verder in een hoekje kruipen. Bij navraag op de “Club”
blijkt dat deze plek niet van de club is, maar zij hebben geen plaats voor ons
zo zeggen 3 personen in blazer ongeďnteresseerd. We blijven dus maar liggen tot
er zich een tamelijk slonzige uitsluitend spaans sprekend figuur meldt, die zegt
dat het te ondiep is waar wij liggen. Wij reageren ongelovig want er stond 4.70
m. onder het schip. Hij verbindt ons echter met zijn baas die vloeiend engels
spreekt, en die biedt ons een gratis ligplaats aan een paar steigers verderop.
Dus verkassen we, eerst nog weer naar een verkeerde plek, waarna hij weer bij
ons komt, ons de goede plek wijst en ons helpt met aanleggen.
We gaan de stad in, doen boodschappen en laden de boot vol voor we de toerist
uit gaan hangen. Santander is een grooote stad, met de nadruk op groot. Erg veel
winkels in oude panden. Frank koopt nog wat “professionele” visspullen, want er
moet toch wat gevangen worden onderweg. Als we een normaal restaurant zoeken
kost dat enige moeite, wel tientallen tapas barretjes, maar weinig echte
restaurants. Uiteindelijk vinden we een leuk plekje, waar we voortreffelijk eten
en gaan op tijd naar bed, want morgen gaan we over naar La Rochelle (ca 190
mijl). De weersverwachtingen zijn goed, dus we gaan ervoor.
4 mei
Om 5.30 gaat de wekker, en ik ben dus om 5.25 wakker. Koffie zetten, thee
maken en trossen los. Om 5.50 uur zijn we onderweg. Het is nog aarde nacht,
gelukkig kenden we de weg nog van gisteren en al gauw zitten we op open water.
De koers is precies bezeild, eerst nog met de motor bij, maar ook veelal alleen
op zeil gaan we met een gangetje van 6,5 a 7 kn. de goede kant op. De wind is
lekker, maar de zee erg onrustig. Frank heeft wat moeite met de zeegang maar de
rest is kiplekker. Het weer is afwisselend bewolkt en soms miezerig, maar
meestal klaart het snel weer op en varen we lekker in de zon. Het waait tussen 8
en 14 kn., idealer kun je je nauwelijks voorstellen. Als er een bui aankomt kan
de wind wel 35 o/o draaien, maar de verwachting is dat hij krimpt zodat we La
Rochelle uiteindelijk met een knik in de schoot moeten kunnen halen. Als ik dit
schrijf heeft Marilou net haar eerste dolfijnen gezien en roept ze me
enthousiast wakker. (Ik knapte namelijk even een uiltje om vannacht wat fitter
te blijven). We hebben nu om 16.15 uur al 70 mijl te pakken, dus het gaat
uitstekend.
De hele nacht doorgezeild met 6 a 7 kn. op de teller, onder vol tuig met een
knik in de schoot zoals verwacht, loopt het geweldig. Wel was er de nodige
deining, die af en toe onaangenaam kort was maar de wind bleef van 10 tot 15 kn.
waaien uit de goede hoek gelukkig zodat alles in een keer bezeild was.
Natuurlijk komen we 1 vrachtschip de gehele route tegen die precies op ramkoers
ligt. Hij reageert niet op de marifoon, dus wij nemen maar wat gang terug. Een
minpuntje was dat de motor op een gegeven moment begon te weigeren. Weer
hetzelfde probleem als eerder voor Malta, brandstofgebrek. Eerst onder zeil de
nacht maar door, en in de ochtend heb ik de toevoerleiding schoongeblazen en
toen deed hij het weer.
6 mei
Na 32,5 uur zo’n 210 mijl af te hebben gelegd is La Rochelle een prachtige
plaats om binnen te lopen. De zon schijnt. Veel vertier op straat, prachtige
oude gebouwen, en een grote winkelstand met zo nodig nog meer restaurants en
hotels, een echte vakantiestad. Er is een jachthaven met capaciteit voor meer
dan 3000 jachten. Wij leggen aan in het oude centrum in de haven, Le vieux port,
binnen de stadswallen. Daar zullen we bij laag water in de prut staan, maar hier
ligt het veel gezelliger dan in die grote haven. Buitengaats werden allemaal
wedstrijden gezeild, het krioelde er van de kleine en grote wedstrijdboten. Toen
wij binnen liepen was het net een exodus van jachten.
Met Frank en Marilou naar het station om te informeren voor de terugreis. Er is
een mooie verbinding op zondag om 10.30 die met de TGV via Parijs naar Amsterdam
gaat. Aankomst Amsterdam 19.00 uur. Zo kunnen we nog een dagje La Rochelle
bekijken, wat zeker de moeite waard is.