Reisverslag 64
Plaats: Portugal - Spanje; Nazare - Bayona
Datum: 16 t/m 22 april
16 april
We hebben een auto gehuurd, deze wordt precies op de afgesproken tijd
bezorgd, dus ze zijn hier wat service gerichter. Een gouden Daewoo Matiz.
We gaan via de versmarkt van Nazare, waar de dames een prachtig nieuw
spijkerjasje tussen de groente vinden, en doen de nodige inkopen. De
plaatselijke dames hebben hier een, voor ons komisch aandoende, klederdracht met
bolle, korte rokjes, blote benen of kniekousen en een kunstig gevouwen doek op
hun hoofd. Erg kleurrijk, dat meestal wel. Nazare staat hier bekend als het
Volendam van Portugal.
Hierna maken we een rondrit via Alcabaca en Batalha, waar we wat rondlopen en
een paar indrukwekkende kerken bekijken, naar Fatima, de bedevaartsplaats in
Portugal. Hier is een gigantisch plein voor een werkelijk fraaie kerk met
zijvleugels (via deze overdekte vleugels schuifelt men letterlijk “op knieën”
naar de kerk) . Op dit plein zijn diverse gebedsruimtes. Op hoogtijdagen, komen
er wel 65.000 mensen naar dit plein; het ziet er indrukwekkend uit en we zijn
blij dat we er geweest zijn. Hoewel het mega-aantal souvenirshops wel een beetje
een domper is.
Van hieruit gaan we naar Obidos, een prachtig ommuurd stadje wat ook een hoog
toeristisch gehalte heeft. Maar het is er nu niet druk en dan kun je heerlijk
door de fraaie straatjes met gekleurde huizen en bloemenpracht slenteren.
Als we weer in Nazare zijn brengen we eerst de spullen naar de boot en gaan
daarna in een piepklein restaurantje ons aangeraden door Lieke en Henny, de
andere Nederlanders hier in de haven. Het eten was voortreffelijk en zeer
betaalbaar.
Hierna gaan we weer naar de haven, waar de auto wordt opgehaald. Aan boord van
de Alegría drinken we er nog een met Lieke en Henny, waarbij ik nog wat
juridische adviezen krijg en om 12.30 uur gaan de luiken dicht. Het was een
mooie dag, veel gezien en heerlijk weer.
17 april
We staan om 6.45 op, want er staan 65 mijl voor de boeg. De wind is
westelijk, zodat het een bezeilde koers is. Het is kil, miezerig Hollands weer
en als na een paar uur de wind wegzakt moeten we helaas de motor weer starten om
de afstand nog te kunnen halen voor donker.
Gelukkig haalt de wind later weer wat aan en lopen we met een mooie gang naar
Rio de Aveiro. Hier moeten we ankeren in een baai, de guardia fiscal vaart voor
ons uit en wijst ons een mooi plekje. We beantwoorden wat inmiddels bekende
vragen en zij gaan, zonder dat we iets hoeven te tekenen, weer weg. We eten aan
boord en spelen een boompje klaverjas, Peter en Hanneke zeiden dat ze het in
geen 30 jaar hadden gespeeld. Het eerste spelletje leek dat ook zo, maar het 2e
spelletje kregen wij voor onze broek.
18 april
Mooi zeilweer, met regelmatig een zonnetje erbij, maar ook een paar drupjes.
Een mooie wind die ons halve wind naar Leixoes bracht, een voorstadje van Porto.
In de haven aangekomen bleek dat de Marina buiten gebruik was vanwege een
olieramp op de naastgelegen olieterminal, die zich een jaar geleden had
voorgedaan. Uit de kademuur kwam nog steeds olie sijpelen. Dit werd wel
opgevangen en afgezogen maar de haven zag er toch niet schoon uit. Wij mochten
wel blijven; de douches werkten wel met alleen koud water, maar er was geen
stroom en geen water op de steiger. De ligplaats was verder gratis vanwege deze
ongemakken.
We tanken diesel en bij de pomp was wel een waterslang zodat we de inmiddels
lege tanks weer konden vullen en blijven in de haven, want bij Porto zelf is het
niet gemakkelijk.
Op de haven zijn diverse zeilverenigingen actief, er staan met elkaar misschien
wel 100 optimisten, tientallen vauriens en nog vele ander wedstrijdboten.
We doen op advies van het havenpersoneel met de bus (die stopt voor de haven)
boodschappen in een dorpje aan de andere kant van de rivier over een brug. Als
we een vriendelijke, niet engels sprekende dame vragen waar we vis kunnen kopen,
brengt ze ons helemaal naar een straat een behoorlijk eind verderop waar
allemaal visrestaurants zijn. Dat was de bedoeling niet, maar we vinden gelukkig
daar ook een supermarkt met alle benodigdheden, waar Peter een overheerlijke
maaltijd van maakt.
19 april
We wandelen eerst even Leixoes door. Drinken nog koffie aan boord en gaan
dan met de metro naar Porto ( een ritje van ca. 30 minuten ).
Eerst een kopje koffie met meer aantrekkelijk dan uiteindelijk lekker gebak, en
dan de stad door.
Porto is een prachtige stad met veel bezienswaardigheden. We wandelen wat en
bezichtigen diverse fraaie gebouwen en een klooster. Aan het eind van de middag
gaan we naar de overkant van de rivier waar alle port-bedrijven gevestigd zijn
met elk een proeverij. Bij Croft proeven we heerlijke portjes, krijgen een
rondleiding door de brouwerij en na de aankoop van ieder een flesje gaan we weer
terug naar het centrum, waar we wat willen eten.
Dit blijkt niet eenvoudig, en ze raden ons aan naar Martosinho te gaan, waar de
meeste restaurants te vinden zijn. Dit is vlak bij de haven dus we gaan met de
metro terug. We vinden een visrestaurant waar Peter en Hannke ons trakteren op
een erg lekkere vis maaltijd.
Terug aan boord spelen we nog een boompje, wat tot het eind spannend bleef, maar
wij sliepen er het beste op.
20 april
Op tijd op, want om 8.45 staat de taxi klaar om Peter en Hanneke naar het
vliegveld te brengen. Een gezellige week met te koud weer voor de tijd van het
jaar maar toch een gevarieerd zeil- en walprogramma is dan weer ten einde.
Wij gooien de trossen los en varen door naar Viana do Castelo, zo’n 30 mijl. De
wereld is behoorlijk grijs en koud om ons heen. Het waait uit het westen, dus
met een ruime koers varen we de goede kant op. Wel zijn er veel visnetten in dit
gebied, meer als op de andere trajecten tot nu toe. Om een uur of 2 lopen we de
haven binnen die helemaal vol blijkt te liggen, maar we mogen aanleggen bij de
pomp.
Ze hebben hier een harde waterstraal, zodat de Alegria lachend het zout weer van
zich af spoelt. Ook de schipper en zijn maat vinden een heerlijke warme douche
en gelukkig ook een goede wasmachine. Alles is dan weer schoon aan boord. Het is
de laatste Portugese haven voor ons, morgen naar Bayona op Spaanse grond. Een
rustige avond met z’n tweeën
21 april
Eerst nog een wasje, Viana do Castello verkennen, een heel mooie, een
gezellige winkelstad. Er wordt hier druk gebouwd en gerestaureerd. Het Castello
ligt eerst nog in de wolken en de mist, maar op een gegeven moment is het
redelijk zichtbaar. De temperatuur is niet onaangenaam, maar het blijft grijs
aan de hemel.
Om 2 uur gooien we de trossen voor het laatst los van Portugese bodem, want ons
doel is vandaag Bayona in Spanje.
Onderweg op zee is het mooier weer dan aan de wal. We zien de kust gehuld in
nevelen terwijl we zelf regelmatig in het zonnetje varen. Het waait weinig en de
zee is erg onrustig, als Hanny even zit te lezen wordt zij zelfs bijna zeeziek.
Als het boek weer aan de kant gaat, gaat het wel weer goed.
Het is een rak van ca 28 mijl, en om 6 uur Portugese tijd (7 uur Spaanse tijd)
leggen we aan in Bayona, een zeer fraaie binnenkomst met een groot kasteel aan
de rand van de haven.
We besluiten hier een dagje te blijven om de stad nader te bekijken.
We stellen de klok bij en beginnen aan de mosselen die we vanochtend op de markt
gekocht hebben van een oud vissersvrouwtje. Het was veel waswerk, de mosselen in
de grote schelpen zijn eigenlijk maar klein, maar de smaak is heerlijk. Een
glaasje witte (branco) wijn uit het Portugese Alentejo gebied erbij is pure
verwennerij!
22 april
Het regent pijpenstelen als we wakker worden, dus lekker tussen de dekens
een boekje en de eerste uren werden zo geslecht. Om een uur of 11 klaart het op
en beginnen we in actie te komen. Na koffie en een broodje gaan we op verkenning
uit. Eerst de kasteelmuur rondgewandeld. Dit is een prachtig bewaard gebleven,
gigantische slotmuur, met daarbinnen een groot gebouw waarvan we het gebruik
inschatten als congrescentrum of iets dergelijks. De tuinen eromheen zijn mooi
onderhouden en een plezier om door te lopen.
De stad is een aardige plaats met een prachtig oud centrum en een fraai uitzicht
over de baai met haar havens en ankerplaatsen. De ligging van de stad is
geweldig. De zeer beschutte haven aan de voet van het kasteel (waar de Alegría
ligt) is eigenlijk het mooiste. Het weer blijft lekker zonnig met af en toe een
wolkje.
Er zijn bijna meer restaurantjes als inwoners, er komt geen einde aan. We
“lunchen” om een uur of 4. We zijn lang niet alleen op dit tijdstip, rare
jongens die Galiciërs (net als wij dus). Een Paella voor 2 voor € 15,- is niet
te versmaden, met een glaasje wijn erbij is het een feestlunch.
Hoog op de bergtop waakt nog een gigantisch Mariabeeld over de haven en de stad.