Reisverslag 54
Plaats: Malta - Sicilië - Sardinië
Datum: 29 januari t/m 5 februari
29 januari
Mooi maar fris weer, eerst weer van alles en nog wat gedaan, en aan het eind
van de middag naar Valetta, want was de viering van St. Pauls Shipwreck met een
processie. Normaal is dit op 10 februari, maar ditmaal vervroegd i.v.m.
carnaval.
We waren mooi vroeg en hebben van de gelegenheid gebruik genomen nog een paar
kerken te bezoeken die Hanny “gemist” had. Ook zijn we naar het oorlogsmuseum
geweest, waar o.a. allerlei foto’s waren van de puinhopen veroorzaakt door de 2e
wereldoorlog, het nodige oorlogstuig, etc. wel aardig, al hadden ze het m.i. wel
wat professioneler op kunnen zetten. Er is genoeg gebeurd op Malta tijdens de
oorlogen.
Om 17.30 zou de processie beginnen, maar het begon net wat te regenen en dan
gaan ze met die waardevolle beelden niet de straat op, en de processie werd
uitgesteld tot 10 februari, dus wordt het dit keer een carnavaleske processie.
Eerst maar de teleurstelling wegdrinken in een leuk kroegje en met Ole Kristian
en Peter (een Engelsman uit de haven) op de terugweg in een pizzeria lekker
gegeten.
30 januari
De laatste klusjes aan de boot gedaan en de Denen geholpen met hun
tankaanwijzer. Melle komt nog gezellig bij ons eten. Aardappelen, echte
Maltezers, en sla, beide bij Victor uit de tuin.
’s Avonds nog een borrel voor alle niet Maltese steigergenoten bij ons aan
boord, want morgen is de dag dat ik oversteken mag.
31 januari
De wekker gezet, maar voor de wekker al wakker natuurlijk, want we gaan los.
Het weer is prachtig. Een lekker windje, wel uit de verkeerde richting namelijk
recht op de kop maar we willen tijd in Sardinië zijn voor Peter Paul en Jeroen.
Dus zullen we iedere dag mooi weer moeten pakken.
Eerst nog snel wat boodschappen en om 9.30 uur worden we uitgezwaaid door de
steiger buren, Malta was een leuke tijd voor ons op een mooi eiland met leuke
mensen, een tijd om nooit te vergeten. We vertrekken in ieder geval gezond, en
de Alegría zit nog vol met heerlijke sinasappelen, citroenen, mandarijnen en
grapefruits van Victor.
Hanny heeft al dagen de bibbers voor de oversteek, en de beste remedie is gewoon
weer varen. Na wat gerommel in de maag (er staat nog een aardige golfslag) en
een zeeziekte pilletje voor Hanny waren we na een paar uren weer ingeslingerd en
genoten we weer van het zeilen. Het is koud, 9 gr. maar de zon schijnt en is
heerlijk.
Eerst langs Malta en Gozo en daarna overstag en de oversteek naar de vaste wal
van Sicilië ingezet. Grootzeil met een rif (later 2), stagfok en de motor bij op
2000 toeren, zo maken we ca. 7 kn. zo recht mogelijk tegen de wind in. Bij
Sicilië lange tijd onder de wal door kunnen zeilen met geringe golfslag tot de
wind weer westelijk draaide, toen heb ik de zeilen er af gehaald en de laatste 5
uur alleen op de motor recht tegen de wind in. Na de opkomende zon bewonderd en
de gastland vlag gewisseld te hebben leggen we 1 februari om 9.30 uur aan in de
haven van Sciacca, ca 50 mijl van de westpunt van Sicilië, we hebben dan ca 150
mijl afgelegd in 24 uur.
We vergeten bijna te vermelden dat er nog veel bergtoppen van Sicilië bedekt
zijn met sneeuw, en dat de buitentemperatuur ’s ochtends vroeg ca. 5 C is.
Dankzij goede kleding en een gezonde bloedsomloop heb ik het overigens niet koud
gehad tijdens deze nachtelijke oversteek.
1 februari
Er is veel wind op komst, we liggen goed en nu eerst maar even slapen, want
ik ben de hele nacht doorgegaan. Als we wakker worden regent het en wakkert de
wind aan. Lekker een boekje lezen, mailtjes ophalen en weer vroeg naar bed. De
havenmeester komt ’s avonds nog een sleutel brengen. Het is een oude gezellige
baas met twinkels in de ogen. Hij spreekt alleen maar siciliaans Italiaans en
gebarentaal. Het is een bijzondere conversatie met een Camparietje erbij krijgt
hij Hanny bijna aan het blozen. (Hanny zei dat het zonnebrand was). Hij weet ons
te vertellen dat er morgen een feestdag van de heilige Madonna, de
beschermvrouwe van de vissers. We hebben geluk want ze varen nu niet in alle
vroegte uit met de nodige golven van dien.
2 februari
Prachtig weer, we pielen eerst nog wat om en de havenmeester brengt ons om 2
uur naar de stad met zijn Fiat Panda. Hij vertelt ons wat een goed restaurant
is, en wijst ons op de kerk waar de processie van start gaat. We lopen verder de
stad door, die over het algemeen een arme en vervallen indruk maakt. De winkels
zijn dicht in verband met de processie dus het cadeautje voor Hanny moet nog
even wachten.
Om 5 uur zijn we bij de kerk, een prachtige grote kerk midden in de stad. Het
Madonna beeld, volgehangen met sieraden, staat klaar, er omheen zitten allemaal
vrouwen op hun knieën te bidden en te zingen. Onderwijl gaat de hele bevolking,
jong en oud, zo’n beetje langs het beeld, slaat een kruisje en raakt het beeld
met een handkus even aan. Om precies 5 uur komt het grote beeld gedragen door
wel 50 man de kerk uit. Ze lopen een doodlopend straatje in naar de zee en in de
achteruit terug naar de kruising, waarna de weg door het dorp vervolgd wordt.
Iedere ca 100 m is er een rustpauze voor de dragers en wordt het beeld
neergezet. De gehele bevolking loopt er, in hun zondagse outfit, achteraan met
in hun midden een muziekkorps.
’s Avonds gaan we naar het aanbevolen restaurant. Er was geen menukaart. Sterker
nog, er was maar een menu, een vismenu; eerst een variatie van
visvoorgerechtjes, inktvis, garnalen, risotto, ansjovis, pasta, viskoekjes,
visballetjes, etc. Daarna een spagetti gerecht met vis en toen nog een heerlijk
stuk gegrilde zwaardvis en gebakken inktvis en garnalen, te veel om op te
noemen, en zeker ook te veel om op te eten, maar het was allemaal verrukkelijk.
Als we naar de boot lopen motregent het en is het koud. Lekker de kachel aan en
vroeg naar bed. Nog wel even de wekker gezeg op 24.00 uur om Hanny als eerste te
feliciteren.
3 februari
Hanny jarig, en om 8.15 uur de trossen los naar Marsala, zo’n 45 mijl varen.
Het weer is voortreffelijk en na een uurtje motoren komt er een lekkere bries
uit de wal en zeilen we onder Sicilië langs tot aan de hoek waar we op moeten
steken naar Marsala. Hier start ik de motor weer en gaan we met het grootzeil
als slingerzeil het laatste stukje de bocht om. Om een uur of 2 lopen we de
haven binnen en het eerste wat we doen is weer vol diesel tanken. Er staat hier
een pomp aan de waterkant waar iemand voor gebeld wordt die blijkbaar de pomp
exploiteert. Het is wel de duurste diesel op de hele reis tot nu toe, €
1,04/ltr. maar het is een goed gevoel de tanks en de reserve tanks weer tot de
nok toe vol te hebben voor de oversteek naar Sardinië. Het was een unieke
zeil-verjaardag met op het water allemaal lieve telefoontjes, sms’jes en
mailtjes, wat Hanny een echt verjaardagsgevoel gaf.
We varen dan naar de kade aan de westzijde in de haven waar meer jachtjes liggen
tussen de vissersbootjes. Het blijkt dat je hier gewoon mag gaan liggen en als
je per ongeluk op de plek van een visser zou liggen, hij een ander plekje zoekt
of binnenop gaat liggen, ze zijn hier erg gemakkelijk en vriendelijk. We maken
kennis met een jong Duits-Noors stel wat hier al enige maanden ligt te
overwinteren met een oude politieboot, aardige lui. Kunnen ons ook weer veel
vertellen over hun reis en mooie stekjes op de Middellandse Zee.
Het weer is prachtig, lekker in de kuip achter de kap in de zon.
’s Avonds trakteer ik Hanny op een verjaardagsmaaltijd, we lopen dan door een
geweldig mooie stad, met een prachtige oude goed onderhouden kern, dit in
tegenstelling tot Sciacca.
Het eten was helaas lang niet zo lekker als gisteren, maar de wijn was weer
voortreffelijk. (Sicilië staat bekend om zijn heerlijke wijnen)
4 en 5 februari
We gaan eerst nog eens op ons gemak de stad in, vinden een leuk cadeautje
voor Hanny, kopen wat eerste levensbehoefte en zijn om 1 uur weer aan boord om
naar Favignana te varen, een klein eilandje voor de westkust van Sicilië. Als we
echter varen is het zulk fantastisch zeilweer en de wind waait uit de goede hoek
nml. halve wind, ( de verwachting voor morgen is dat de wind nagenoeg weg zal
vallen) zodat we besluiten in een keer door te zeilen naar Sardinië. De tocht
van ons leven, 7 a 8 knoop onder eerst vol zeil. Later in de nacht toch maar 1
en later 2 reven in het grootzeil en de genua wat ingerold (er stond een strakke
wind en er zaten nogal wat donkere wolkenvelden aan de hemel, die je niet
helemaal in kunt schatten in het donker) maar het bleef lekker waaien. Hanny
voor het eerst van haar leven alleen in het donker de wacht gedraaid van 9.30
tot 0.30 uur terwijl ik een tukkie doe. Er blijft tot aan Sardinië 15 a 21 kn.
wind staan gedurende de hele reis en de snelheid beloopt 5,5 a 8,3 kn. Om 13.30
leggen we na 165 mijl in rechte lijn aan in Villasimius, een knotsgrote nieuwe
haven aan de zuidoost punt van Sardinië