Reisverslag 54

Plaats: Malta - Sicilië - Sardinië

Datum: 29 januari t/m 5 februari

29 januari
Mooi maar fris weer, eerst weer van alles en nog wat gedaan, en aan het eind van de middag naar Valetta, want was de viering van St. Pauls Shipwreck met een processie. Normaal is dit op 10 februari, maar ditmaal vervroegd i.v.m. carnaval.
We waren mooi vroeg en hebben van de gelegenheid gebruik genomen nog een paar kerken te bezoeken die Hanny “gemist” had. Ook zijn we naar het oorlogsmuseum geweest, waar o.a. allerlei foto’s waren van de puinhopen veroorzaakt door de 2e wereldoorlog, het nodige oorlogstuig, etc. wel aardig, al hadden ze het m.i. wel wat professioneler op kunnen zetten. Er is genoeg gebeurd op Malta tijdens de oorlogen.
Om 17.30 zou de processie beginnen, maar het begon net wat te regenen en dan gaan ze met die waardevolle beelden niet de straat op, en de processie werd uitgesteld tot 10 februari, dus wordt het dit keer een carnavaleske processie.
Eerst maar de teleurstelling wegdrinken in een leuk kroegje en met Ole Kristian en Peter (een Engelsman uit de haven) op de terugweg in een pizzeria lekker gegeten.

30 januari
De laatste klusjes aan de boot gedaan en de Denen geholpen met hun tankaanwijzer. Melle komt nog gezellig bij ons eten. Aardappelen, echte Maltezers, en sla, beide bij Victor uit de tuin.
’s Avonds nog een borrel voor alle niet Maltese steigergenoten bij ons aan boord, want morgen is de dag dat ik oversteken mag.

31 januari
De wekker gezet, maar voor de wekker al wakker natuurlijk, want we gaan los. Het weer is prachtig. Een lekker windje, wel uit de verkeerde richting namelijk recht op de kop maar we willen tijd in Sardinië zijn voor Peter Paul en Jeroen. Dus zullen we iedere dag mooi weer moeten pakken.
Eerst nog snel wat boodschappen en om 9.30 uur worden we uitgezwaaid door de steiger buren, Malta was een leuke tijd voor ons op een mooi eiland met leuke mensen, een tijd om nooit te vergeten. We vertrekken in ieder geval gezond, en de Alegría zit nog vol met heerlijke sinasappelen, citroenen, mandarijnen en grapefruits van Victor.
Hanny heeft al dagen de bibbers voor de oversteek, en de beste remedie is gewoon weer varen. Na wat gerommel in de maag (er staat nog een aardige golfslag) en een zeeziekte pilletje voor Hanny waren we na een paar uren weer ingeslingerd en genoten we weer van het zeilen. Het is koud, 9 gr. maar de zon schijnt en is heerlijk.
Eerst langs Malta en Gozo en daarna overstag en de oversteek naar de vaste wal van Sicilië ingezet. Grootzeil met een rif (later 2), stagfok en de motor bij op 2000 toeren, zo maken we ca. 7 kn. zo recht  mogelijk tegen de wind in. Bij Sicilië lange tijd onder de wal door kunnen zeilen met geringe golfslag tot de wind weer westelijk draaide, toen heb ik de zeilen er af gehaald en de laatste 5 uur alleen op de motor recht tegen de wind in. Na de opkomende zon bewonderd en de gastland vlag gewisseld te hebben leggen we 1 februari om 9.30 uur aan in de haven van Sciacca, ca 50 mijl van de westpunt van Sicilië, we hebben dan ca 150 mijl afgelegd in 24 uur.
We vergeten bijna te vermelden dat er nog veel bergtoppen van Sicilië bedekt zijn met sneeuw, en dat de buitentemperatuur ’s ochtends vroeg ca. 5 C is. Dankzij goede kleding en een gezonde bloedsomloop heb ik het overigens niet koud gehad tijdens deze nachtelijke oversteek.

1 februari
Er is veel wind op komst, we liggen goed en nu eerst maar even slapen, want ik ben de hele nacht doorgegaan. Als we wakker worden regent het en wakkert de wind aan. Lekker een boekje lezen, mailtjes ophalen en weer vroeg naar bed. De havenmeester komt ’s avonds nog een sleutel brengen. Het is een oude gezellige baas met twinkels in de ogen. Hij spreekt alleen maar siciliaans Italiaans en gebarentaal. Het is een bijzondere conversatie met een Camparietje erbij krijgt hij Hanny bijna aan het blozen. (Hanny zei dat het zonnebrand was). Hij weet ons te vertellen dat er morgen een feestdag van de heilige Madonna, de beschermvrouwe van de vissers. We hebben geluk want ze varen nu niet in alle vroegte uit met de nodige golven van dien.

2 februari
Prachtig weer, we pielen eerst nog wat om en de havenmeester brengt ons om 2 uur naar de stad met zijn Fiat Panda. Hij vertelt ons wat een goed restaurant is, en wijst ons op de kerk waar de processie van start gaat. We lopen verder de stad door, die over het algemeen een arme en vervallen indruk maakt. De winkels zijn dicht in verband met de processie dus het cadeautje voor Hanny moet nog even wachten.
Om 5 uur zijn we bij de kerk, een prachtige grote kerk midden in de stad. Het Madonna beeld, volgehangen met sieraden, staat klaar, er omheen zitten allemaal vrouwen op hun knieën te bidden en te zingen. Onderwijl gaat de hele bevolking, jong en oud, zo’n beetje langs het beeld, slaat een kruisje en raakt het beeld met een handkus even aan. Om precies 5 uur komt het grote beeld gedragen door wel 50 man de kerk uit. Ze lopen een doodlopend straatje in naar de zee en in de achteruit terug naar de kruising, waarna de weg door het dorp vervolgd wordt. Iedere ca 100 m is er een rustpauze voor de dragers en wordt het beeld neergezet. De gehele bevolking loopt er, in hun zondagse outfit, achteraan met in hun midden een muziekkorps.
’s Avonds gaan we naar het aanbevolen restaurant. Er was geen menukaart. Sterker nog, er was maar een menu, een vismenu; eerst een variatie van visvoorgerechtjes, inktvis, garnalen, risotto, ansjovis, pasta, viskoekjes, visballetjes, etc. Daarna een spagetti gerecht met vis en toen nog een heerlijk stuk gegrilde zwaardvis en gebakken inktvis en garnalen, te veel om op te noemen, en zeker ook te veel om op te eten, maar het was allemaal verrukkelijk.
Als we naar de boot lopen motregent het en is het koud. Lekker de kachel aan en vroeg naar bed. Nog wel even de wekker gezeg op 24.00 uur om Hanny als eerste te feliciteren.

3 februari
Hanny jarig, en om 8.15 uur de trossen los naar Marsala, zo’n 45 mijl varen. Het weer is voortreffelijk en na een uurtje motoren komt er een lekkere bries uit de wal en zeilen we onder Sicilië langs tot aan de hoek waar we op moeten steken naar Marsala. Hier start ik de motor weer en gaan we met het grootzeil als slingerzeil het laatste stukje de bocht om. Om een uur of 2 lopen we de haven binnen en het eerste wat we doen is weer vol diesel tanken. Er staat hier een pomp aan de waterkant waar iemand voor gebeld wordt die blijkbaar de pomp exploiteert. Het is wel de duurste diesel op de hele reis tot nu toe, € 1,04/ltr. maar het is een goed gevoel de tanks en de reserve tanks weer tot de nok toe vol te hebben voor de oversteek naar Sardinië. Het was een unieke zeil-verjaardag met op het water allemaal lieve telefoontjes, sms’jes en mailtjes, wat Hanny een echt verjaardagsgevoel gaf.
We varen dan naar de kade aan de westzijde in de haven waar meer jachtjes liggen tussen de vissersbootjes. Het blijkt dat je hier gewoon mag gaan liggen en als je per ongeluk op de plek van een visser zou liggen, hij een ander plekje zoekt of binnenop gaat liggen, ze zijn hier erg gemakkelijk en vriendelijk. We maken kennis met een jong Duits-Noors stel wat hier al enige maanden ligt te overwinteren met een oude politieboot, aardige lui. Kunnen ons ook weer veel vertellen over hun reis en mooie stekjes op de Middellandse Zee.
Het weer is prachtig, lekker in de kuip achter de kap in de zon.
’s Avonds trakteer ik Hanny op een verjaardagsmaaltijd, we lopen dan door een geweldig mooie stad, met een prachtige oude goed onderhouden kern, dit in tegenstelling tot Sciacca.
Het eten was helaas lang niet zo lekker als gisteren, maar de wijn was weer voortreffelijk. (Sicilië staat bekend om zijn heerlijke wijnen)

4 en 5 februari
We gaan eerst nog eens op ons gemak de stad in, vinden een leuk cadeautje voor Hanny, kopen wat eerste levensbehoefte en zijn om 1 uur weer aan boord om naar Favignana te varen, een klein eilandje voor de westkust van Sicilië. Als we echter varen is het zulk fantastisch zeilweer en de wind waait uit de goede hoek nml. halve wind, ( de verwachting voor morgen is dat de wind nagenoeg weg zal vallen) zodat we besluiten in een keer door te zeilen naar Sardinië. De tocht van ons leven, 7 a 8 knoop onder eerst vol zeil. Later in de nacht toch maar 1 en later 2 reven in het grootzeil en de genua wat ingerold (er stond een strakke wind en er zaten nogal wat donkere wolkenvelden aan de hemel, die je niet helemaal in kunt schatten in het donker) maar het bleef lekker waaien. Hanny voor het eerst van haar leven alleen in het donker de wacht gedraaid van 9.30 tot 0.30 uur terwijl ik een tukkie doe. Er blijft tot aan Sardinië 15 a 21 kn. wind staan gedurende de hele reis en de snelheid beloopt 5,5 a 8,3 kn. Om 13.30 leggen we na 165 mijl in rechte lijn aan in Villasimius, een knotsgrote nieuwe haven aan de zuidoost punt van Sardinië

 

Vorige Reisverslag  Naar Menu  Volgende Reisverslag