Reisverslag 47

Plaats: Malta

Datum: 11 t/m 17 december

11 december

De dag van de wedstrijd.
Om 6.45 uur gaat de wekker, snel aankleden, een thermoskan koffie zetten en om 7.00 uur staat Melle voor de boot, eerst nog een broodje en koffie en om 7.30 uur naar de boot. Hier zijn de eersten al aan het voorbereiden. De Bemanning bestaat uit Jonas, Pierre, Joseph, Simone, Melle en ikzelf.
We maken alles klaar aan dek en gaan naar het startgebied. Het startgebied ligt in de baai, er staat hier vrijwel geen wind, terwijl er buitengaats wel een briesje waar te nemen is.
Via de marifoon horen we om 8.10 uur of we links of rechtsom het eiland moeten, het wordt rechtsom.
Er varen 2 klassen, een gemeten en een ongemeten klasse, wij varen in de gemeten klasse. Om 8.25 gaat het 5 min. sein en om 8.30 is onze start.
We zijn te vroeg, net door een onderliggend jacht over de lijn gezet, hijzelf overigens ook en dat krijg je keurig door de marifoon te horen. Om dan terug te varen met nagenoeg nul wind valt niet mee terwijl er nog 10 boten om je heen drijven. We krijgen weer door de marifoon te horen dat we clear zijn en draaien weer richting zee. De eersten zijn ons dan al 100 m. voor en pikken als eerste de wind op, waardoor ze als wij ook wind krijgen al minstens een mijl op ons voor liggen. Wij liggen dan een bootje of 7.
Melle krijgt tot taak het grootzeil te trimmen, en ik begin samen met Simone aan de bakstagen. Maar dan zit je elkaar toch gauw in de weg en ik vind uiteindelijk mijn plekje aan de genua schoot
We beginnen onder vol zeil met genua 1, maar al gauw haalt de wind aan en gaat genua 2 ervoor. De wind haalt nog verder aan, de golven worden hoger, en opeens een knal, breekt de fokkenschoot doormidden, snel overstag en net nadat we de schoot hebben vervangen breekt de schoot aan de andere kant. Gelukkig was de ton toen bezeild en met een knik in de schoot vliegen we op de boei af, de boot gaat zo af en toe 10 a 13 kn.
Om de hoek van het eiland moeten we verder vallen en is het eigenlijk een spinaker koers, maar omdat we niet op elkaar ingespeeld zijn durft de schipper het niet aan en gaan we eerst met een dwarrelende en slaande fok op het grootzeil voor de wind. Melle en ik kijken elkaar eens aan en uiteindelijk doen we de suggestie om de fok te loevert op de boom te voeren, iets wat ze nog nooit gedaan hadden. Maar de suggestie wordt opgevolgd en veel rustiger en sneller vervolgen we onze koers. Aan de horizon ontstaan dan wel bliksemflitsen, er zit onweer in de lucht. Voor ons gebeuren de nodige taferelen met uit het roer lopende jachten, maar iedereen komt uiteindelijk wel weer op koers.
De buien hebben wel tot gevolg dat het af en toe plaatselijk heel anders is als elders, zowel qua windrichting als winsterkte. We moeten dan af en toe ook flink koers of zeilen bijstellen om de snelheid er in te houden. Soms haal je het nodige in, en soms word je door iemand in een andere stroom weer voorbij gelopen.
Aangekomen bij de westhoek van het eiland liggen daar de voor ons liggende jachten geparkeerd tot wij, geholpen door de asymetrische spi, die we ook regelmatig weer uitbomen, weer midden tussen hen in komen te liggen. Er zijn er 3 ontsnapt, maar met de rest zijn we weer volop in de race. Als we om de hoek weer moeten kruisen waait het dat het rookt en doen we snel genua 3 ervoor. Dit pakt goed uit, we pakken er weer een paar. Een paar mijl verder draait de wind plotseling en vallen we in een windstilte met alle anderen om ons heen ook gelukkig, al zijn de eerste 3 inmiddels uit zicht. De windstilte houdt minstens een half uur aan en we dreigen in een viskwekerij te drijven. Slechts door hevig gewrik (met de motor zelfs standby) weten we de netten te ontwijken. Als 100 m. voor ons een boot weer wind krijgt en zelfs schuin gaat hangen duurt het nog 10 minuten voor het bij ons komt. De wind strijkt net voor ons langs, we zien hem lopen maar kunnen er niet komen, erg frustrerend. Dan opeens vangen wij wind en begint het weer door te waaien tot een dikke 5 Bft. Tijdens het zeilen wisselen gaat de voordekker, als we van een reuzengolf afslaan, met zijn elleboog door het mylar zeil, met een grote scheur tot gevolg.
De wind houdt aan tot in de havenmond, waar het weer naar de finish drijven wordt, maar om 5.50 uur (het is dan al donker) gaan we over de finish.
Al met al een prachtige dag, waar de Middellandse Zee zich van alle kanten heeft laten zien.
We besluiten de dag met een borrel op de Royal Malta Yacht Club.
Na een pizza gaat Melle met wat leuke mensen, op de club getroffen, de bloemetjes buiten zetten. En Hanny en ik kijken een filmpje. (de TV ontvangst is hier belabberd)

12, 13 en 14 december

Rustige dagen, waarin we wat boodschappen doen, de boot op orde maken, een paar raamrubbers vervangen etc.
We doen de was de deur uit, dat zou niet duur zijn volgens de agent. Maar hij komt terug met een rekening van ML 36,50 ca. € 90,-. Die we weigeren te betalen en tot op het moment dat ik dit schrijf is dat nog niet uitgegeten.
Aan onze steiger ligt een Duits echtpaar in een Trintella 42 en een Deense boot binnen met een jonger gezin met 2 kinderen van ca. 17 en 19 jaar. Aardige mensen maar weinig ondernemend, ze zitten veel gewoon aan boord met de computer te spelen. Ook loopt er nog Italiaan met een Catamaran en een Noorse kotter binnen, een tweemaster met een echtpaar midden 40. Als we ze uitnodigen voor een borrel in de middag zien we ze opdagen om half acht, en ze gaan half twee weer weg, wel lui waar we een keer mee kunnen stappen.
Verder liggen er de nodige Maltezers aan de steiger waarvan enkelen aan boord wonen en anderen komen bijna dagelijks wel aan boord en gaan soms zelfs varen. Wel allemaal aardige mensen in ieder geval.
Er liggen nog de nodige overwinteraars aan andere steigers, Engelsen, een Oostenrijker en anderen die we nog niet ontmoet hebben.
Her en der wordt er het nodige aan kerstverlichting op de schepen gedaan en besluiten wij ook de winkel nog maar eens in te gaan voor wat Kerst versiering.
Door de haven wordt niets gedaan om wat te doen aan de contacten. We horen bij toeval dat er ‘s zaterdag van 12 tot 14 uur een booktrade is, waar schepelingen elkaar ontmoeten en boeken ruilen.

15 december

De verjaardag van Marietje ter Pelle. Vanuit een zonnige kuip bellen we haar om te feliciteren. Alles gaat goed in Enschede, en ze hebben zin in de reis naar Portugal.
Met de Noren gaan we op onderzoek uit om een wasmachine te kopen, en we vinden al een voor ML 80,- hetzelfde als 2 wasjes, dus volgende week gaan we met de haven om de tafel om een plekje voor die machine te vinden. (het wasprobleem blijkt een groot probleem voor alle jachten, dus dat zou wat oplossen)
Het weer is erg lekker, zonnig en tenminste 20 C.

16 december

We zijn in afwachting van de jeugd. Hanny bakt een appeltaart.
Helaas is het zwaar bewolkt geworden en dat scheelt direct een trui.
Melle zal een auto huren en Daan en Miranda afhalen van het vliegveld. Als ze tegen 6 uur aankomen begint het notabene te regenen.
Melle gaat nog even naar een schippersmeeting, want hij gaat in een Laser zeilen in het weekend en wij omarmen de jeugd, heerlijk ze weer aan boord te hebben.
Koffie, taart en al snel een biertje en lekker bijpraten.
Als Melle om half acht terug komt heeft Hanny haar beroemde tomaten met mozarella op tafel staan en eten we een heerlijke pasta.

17 december

Het weer is niet best, zwaar bewolkt en er is de nodige regen gevallen.
We worden door Melle opgehaald, rijden met de auto door grote regenplassen, en gaan naar de werf waar hij de “Lallie” onder handen heeft. De permit is geregeld, dus we mogen deze keer de werf wel op.
Het is een mega werf, waar in goede tijden duizenden mensen hebben gewerkt. Er zijn nu te weinig projecten en veel droogdokken liggen dan ook leeg. Door haar centrale ligging werd Malta in de 2^e wereldoorlog gebruikt om oorlogsschepen te repareren. Hiervoor zijn zelfs, tegen luchtaanvallen, in de bergen uitgehakte dokken gemaakt.
De Lallie is een motorjacht van 27 m. x 4,20 m., een klassieker met 8 gasten slaapplaatsen en 4 slaapplaatsen voor bemanningsleden, een opbouw met een dagverblijf en een keukentje, en een gigantisch achterdek. Als hij weer klaar is wordt het een bijzonder mooi bootje, maar er is nog veel werk te verzetten voor hij weer bruikbaar is. Dan hebben we het nog maar niet over de kosten die nog gemaakt moeten worden. Maar het was heel leuk om te zien.
Wij nemen afscheid van Melle en gaan met de auto verder het eiland rond. Ze rijden hier links, dus dat is wel even wennen.
We rijden via de kustlijn om de zuid-oost punt, via een havenstad waar grote olieterminals en containeroverslagbedrijven zijn naar Blue Grotto. Daar varen de bootjes vanwege de hoge golven vandaag niet in. Toen naar Medina waar we een rondwandeling maken door de oude stad. We bekijken nog een paar kerken onderweg en in Rabat gaan we in een ondergrondse begraafplaats, die ook in de 2^e wereldoorlog door duizenden mensen is gebruikt om te schuilen tegen bombardementen. Een macabere omgeving, waar een gangenstelsel is van honderden meters met duizenden graven (de botjes zijn gelukkig weggehaald)
Al met al een interessante dag, waarop we veel gezien hebben.
We eten een reuzenpizza in Mamma Mia, een restaurant op de haven waar ze pizza’s maken voor 2 personen met een doorsnede van een halve meter, erg lekker en leuk om te doen.

Oproep

Wij zouden het plezierig vinden als er opstapper(s) zijn voor het traject

Malta – Sicilië – Sardinië – Mallorca – Spanje

Deze trip willen wij maken vanaf begin Februari; als het weer meezit kan het in ca 2 weken, ook is het traject op te splitsen in deeltrajecten van 2 x een week
Er zitten een paar oversteken in van ca. 150 mijl, dus een nachtje doorhalen hoort erbij.