Reisverslag 43

Plaats: Griekenland;   Aigina - Piraeus - Korinthe kanaal - Galaxidi

Datum: 13 t/m 19 november

13 november

We maken kennis met Roland en Marit van de Sylphe, de S-spant naast ons.
Leuke mensen die met hun boot in het luxere segment af en toe charteren om wat inkomen te genereren. Ze hebben al 5 winters in Monastir gelegen en zijn daar behoorlijk enthousiast over. We bezichtigen hun boot van 18 m. welke ze als wrak hebben gekocht in Frankrijk en in Turkije hebben opgeknapt, mogelijk op de werf waar de da Vinci’s van Steven worden gemaakt. Het is een plaatje geworden.
Veel eigen werkzaamheid en lekker leven is hun devies. Voor de liefhebbers kijk www.Sail-in-Style.com . Ze zijn op weg naar Turkije voor groot onderhoud en wachten hier beter weer af.
Er is hier een goed gesorteerde watersport winkel. Ik koop hier ketting voorlopers aan de landvasten, want aan de roestige bolders op de kades slijten je landvasten erg snel.
Ook regel ik met de buurman in een winkeltje met een welwillende winkelbediende dat we de gasfles kunnen vullen uit een hier aanwezige fles met een door ons in elkaar geflanst verloop. Maar als de eigenaresse terug komt slaat die op tilt wanneer ze het ziet, begint aan kranen te draaien zonder goed op te letten met als gevolg dat er een gaswolk door de straat vliegt. Het einde van het liedje is dat ik een steekkar meekrijg met de gasfles en het op ons eigen zwemplateau zo opstel dat onze fles weer goed gevuld wordt. Wel een beetje illegaal, maar anders werd het een gebed zonder end om de fles gevuld te krijgen, want hij moest opgestuurd worden en wanneer zie je hem dan terug.
’s Avond gaan we met de buren uit eten. Ze komen hier al jaren en kennen behoorlijk wat mensen en ook een voortreffelijk restaurant wat achteraf in het dorp. We eten dan ook heerlijk en verkennen dan het nachtleven van Aigina, waar ik voor 6 drankjes in een discotheek € 35,- af moest rekenen, laaienlichterij. We hebben het wel erg gezellig dus dat vergoed veel. Uiteindelijk komen we moe gedanst erg laat in ons bed.

14 november

Wat een rustig dagje moest worden liep toch even anders;
We worden wakker en het waait behoorlijk, we liggen flink te rijen op de golven en te rukken in de touwen. Eerst maar een broodje halen voor het ontbijt, de bakker is hier 7 dagen in de week open. De wind neemt verder toe, al liggen we nog goed. Totdat…. 2 boten verderop een groot motorjacht van ca. 25 m. van zijn anker begint te lopen, en tegen de kade begint te stuiteren.
Hij komt door de windrichting ook naar ons toe en we (3 boten) besluiten de kont om te halen om zo weer vrij van de motorboot te komen.
Op de motorboot zit een oppasser die weinig verstand van boten blijkt te hebben. Het einde van het liedje is dat we eerst de 3^e boot verhalen, maar dan blijkt dat zijn anker ook niet houdt
En ik spring bij de Rus die alleen aan boord was aan boord om hem weg te helpen, blijkt zijn anker hopeloos achter onze ketting en nog een andere lijn te hangen, dus dat eerst verhelpen, en de Rus ergens anders aanleggen. Ondertussen neemt de spanning aan boord van Alegria en Sylphe behoorlijk toe, ik hoor allerlei noodkreten van “Henk, kom hier” enz. De motorboot kwam steeds meer tegen ons aan leunen in de nog steeds toenemende wind, en we moeten daar weg. De hele haven rond gerend, want die Rus hadden we op het verste plekje neergelegd en eenmaal aan boord de trossen los en wegwezen. De Sylphe volgt ons onmiddellijk en we dwarrelen eerst maar een tijdje in de haven rond in de hoop dat de wind gaat liggen, maar dat lijkt er niet op. In de buien valt er een rode regen op de boot van sahara zand, en de wind neemt toe tot op onze meter 47 kn. (een dikke Bft. 9) en op de meter van Sylphe met haar hogere mast 54 kn.
Hanny moest even de spanning omzetten in een traantje, maar ze deed alles prima, dat wordt zo nog eens een echte schippersvrouw.
Er loopt nog een boot met Nederlanders binnen, die net voor de dikste storm in de havenkom liggen, en zij gaan aan een ponton hangen.
Wij gaan ook aan een ponton hangen aan de overkant van de haven en de Sylphe blijft rondvaren.
Rond dat motorjacht ontspint zich ondertussen een tafereel, want op een gegeven moment vaart hij met veel geweld van de kade, maar er zitten nog 2 lijnen aan de zijkant vast die ze vergeten waren los te maken. Gevolg: boot draait om, lijnen knappen en vliegen als zwepen over de kade, ze trekken zelfs een stuk beton uit de kademuur, ze raken 2 boten die naast hen lagen, en vervolgens gaan ze rondjes draaien met het anker achter- onder- en voor zich uit slepend en raken hopeloos verward in andere ankerkettingen. Gelukkig zijn er geen gewonden. Het wordt zelfs voor ons op een gegeven moment nog riskant als die brokkenpiloot onze kant op scheurt, want hij heeft de gashendels niet onder controle.
Hij valt uiteindelijk weer tegen dezelfde boten aan waar hij eerder op zat, en na een uur tegen deze boten aan te hebben liggen rijen met de nodige schade van dien, komt er een duiker die het anker vrij maakt en doen ze een nieuwe poging nu wel met een goede schipper om de zaak vrij te varen, en ze brengen hun anker opnieuw uit en nemen weer een ligplaats in aan dezelfde kade, maar nu met een goed houdend anker. Ondertussen houdt de storm nog steeds aan en slaan de golven over de kade.
Twee ferry's die proberen te landen gaan onverrichter zake weer weg, het is te riskant en ze wachten voor de haven tot de wind wat luwt.
Naast ons kwam nog een motorboot liggen, waardoor het vrije zwaaien afgelopen was, en ik besluit dan maar met de rubberboot een achteranker uit te brengen, want over een uurtje wordt het ook weer donker, en de wind is nog even pittig als enige uren geleden, dus zullen we hier wel  moeten overnachten. Af en toe zien we even de zon door een gaatje, maar over het algemeen is het egaal grijs om ons heen. De temperatuur bij dit alles is ca. 22 C.

Het ponton waar we aan liggen was verbonden met een ramp, maar die is ook gesneuveld, dus met gevaar voor eigen leven ben ik naar de wal gesprongen om de in de ankerstrijd verloren gegane peddel van de rubberboot weer op te halen van de andere kant van de haven, waar hij naar toe was gedreven. Het 2^e ponton wat hier ligt, daar was de ramp zelfs van versplinterd, die zien we als balkjes aan ons voorbij drijven.
Als ik dit schrijf is de meeste wind gaan liggen, en liggen we nog wat na te hobbelen op de deining die de haven inloopt.
De Sylphe ligt inmiddels in het midden van de haven voor anker, waar ze de rest van de nacht willen blijven.
Wij eten wat spagetti met een kant en klare saus, best te doen voor een keer in bijna nood, en Hanny wil niet dat ik een biertje drink.

15 november

Het was een nacht waarin je gewoon af en toe wakker wordt om even te checken (daar hoef je geen wekker voor te zetten). Als we dan ’s ochtends lekker liggen roept om 8 uur de buurman ons wakker, want hij wil weg. Het is rustig weer, de zon schijnt dus wij snel de kleren aan, en ook maar weg, want we willen naar Pireaus om naar de elektra te laten kijken.
Om een uur of 10 lopen we Pireaus aan, na heerlijk te hebben gezeild en vragen over de marifoon om een ligplaats i.v.m. de service die hier te krijgen is. Er is geen plaats krijgen we te horen, een lastig parket, want ik wil hier gewoon even zijn om de nodige technische zaken te regelen. Ik besluit dan om de haven gewoon in te varen, om in ieder geval de mega jachten te bekijken die hier liggen. Na een tijdje zie ik ook een geschikte ligplaats, en als ik daar gewoon ga liggen, dan een elektricien regel (die de volgende ochtend zal komen) en dan naar de receptie ga, blijkt dat we er gewoon kunnen blijven liggen, eerste doel bereikt, nu nog goede hulp.
Als we ’s avonds een wandeling door de stad maken kom ik een winkeltje tegen met een ampèremeter voor € 18,- en die neem ik mee om zelf ook meer te kunnen onderzoeken, en ik kom er al gauw achter dat de koelkast de boosdoener is.

16 november

Vandaag komen Jan Anno en Lieseth naar ons toe om een weekje mee te varen, daar zien we met plezier naar uit, weer eens vrienden uit Sneek om ons heen te hebben. Volgende week komt Jaap Sonnenberg om een ruk over de Middellandse Zee te maken richting Zuid Spanje, waar we willen overwinteren.
Om 10.40 uur i.p.v. 10.00 uur komt de elektricien, maar als hij niet eens weet hoe hij ampères moet meten zakt mijn vertrouwen naar een dieptepunt, en ik vraag hem een koelkasten expert te regelen en hij druip na 15 minuten weer af om binnen een uur met een wel bekwame koelkast expert aan te komen. Hij vult de compressor bij en denkt dat het aan het warme weer gelegen kan hebben dat de koelkast zoveel stroom vraagt en raadt ons aan de koelkast niet te koel in te stellen om de accu’s te ontlasten. Verder kan hij er ook niet veel aan doen.
Hanny gaat winkelen met succes deze keer, er zijn dan ook mega veel grote winkels in Pireaus.
Zelf doe ik allemaal klusjes in de boot, waarvoor ik ook diverse keren de stad in moet om weer wat onderdelen te kopen. Er zijn hier minstens zoveel watersportwinkels als in Sneek, dus alles is hier te koop, en de meeste klusjes krijg ik voor elkaar.
Na nog de nodige boodschappen te hebben gedaan staan om even over 7 uur Jan Anno en Lieseth op de kade, heerlijk om weer vrienden om ons heen te hebben.
Na een borreltje gaan we Pireaus in om wat te eten en sluiten dat af met een borrel aan boord.

17 november

Eerst nog even een slang kopen voor de boiler, dit voerde ons via via naar Vetus, die een vestiging aan de haven heeft.
De slang nog bevestigd en de trossen los.
Het waaide stevig, maar we konden weg onder vol zeil. Allengs waaide het nog harder dus het 1^e rif gezet en de rolfok wat ingerold, en uiteindelijk met 31 kn. wind het 2^e rif er in, en toch nog met een knik in de schoot meer dan 8 kn. snelheid.
Jan Anno draait stevig aan de lieren, en Lieseth is ook stormvast, ze vinden het prachtig. We hebben wel zeilpakken aan, want af en toe komt er een sproeier zout water over en de temperatuur is ook niet helemaal wat we gewend zijn. Ons doel is de ingang van het kanaal van Korinthe, waar we morgenochtend doorheen willen.
De wind zakt in, en we vinden een mooie ankerplek direct aan de noordkant van de ingang  van het kanaal.
Hanny kookt heerlijk en Lieseth leert wat klaverjassen is.

18 november

Stralende blauwe lucht, wel fris, maar weinig wind.
We varen vroeg naar de kade om een kaartje te kopen (€ 148,--) en mogen direct door achter een vrachtschip aan. Na een bijzondere tocht door het 25 m. brede kanaal maar reuze hoge wanden om ons heen waarvan het onderhoud niet bepaald tot de verbeelding spreekt, zijn we om 9 uur al door het kanaal.
We varen 40 mijl op de motor en eindigen in het prachtige Galaxidi, van waaruit we morgen naar Delphi willen gaan.
We praten heerlijk bij over jan en alleman in Sneek en omgeving.
De zon is ook nog zo krachtig dat we er een kleurtje van krijgen, en de zee is als een spiegel.
Onderweg een van Hanny haar fameuze lunch gerechten met Mozarella en nog veel meer.
’s Avonds gaan we na een wandeling door de stad eten in een lokaal restaurant waar we een heerlijke gegrilde vis verorberen.

19 november

Worden om 8.00 uur wakker met een staal blauwe hemel, de zon doet zijn best. De wind is nog wel fris en waait uit het noorden.
We huren een auto en gaan eerst naar Delphi, een tamelijk omvangrijke stad uit 600 v. Chr, waar nog redelijk veel van over is. We bezoeken de stad en het museum. Het is hier zo warm dat we in ons overhemdje rondlopen. Hierna maken we met de auto een tocht van meer dan 200 km. door de binnenlanden, waar we over bergkammen gaan in  zeer fraai wisselend landschap, dan weer ruig, dan weer glooiend en we zien bergtoppen met wat sneeuw. Her en der laveren we tussen een kudde koeien door die je hier gewoon op de weg af en toe tegen komt. Het blijft de hele dag mooi weer, en we lunchen in een kleine taverna met 6 tafeltjes tussen de autochtonen, een leuke en lekkere belevenis voor niet te veel geld.
De wegen zijn over het algemeen goed, maar in de dorpjes kon blijkbaar geen goede asfaltmachine tussen de huizen door, dat ligt het er vaak slecht  bij en het is zo smal dat je er niet met tegenliggers tegelijk doorheen kunt.
Al met al een geweldige dag waar we alle 4 van genoten hebben.
Het weer is wel veranderd, als we bij de boot komen waait de wind uit het zuid-westen, en is pittig van kracht, wel is het weer warmer door deze zuidelijke wind. We brengen wat extra lijnen aan en eten een pizza aan boord.
Jan Anno en Hanny worden hopeloos van de klaverjas successen van Lieseth en mijzelf, “ze krijgen maar geen goede kaart”. De nacht is weer stormachtig.