Reisverslag 42
Plaats: Griekenland; Athene - Hydra - Poros - Aigina
Datum: 6 t/m 12 november
6 november
We staan vroeg op, en varen om 7.30 de haven van Kalamaki
uit. Een grote haven met onvriendelijk personeel, slechte sanitaire
voorzieningen; afijn je leest het al, we zijn niet erg enthousiast hierover.
Het is aardig weer en we trekken de fok erbij en varen richting Poros. Het zeilt
lekker, maar halverwege zien we boven Poros grote donkere wolken ontstaan, zodat
we besluiten af te buigen naar Aigina, en lopen eerst een baai in waar we
heerlijk een paar uur voor anker gaan en Hanny zelfs nog zwemt (6 november!)
Tegen het eind van de dag gaan we naar Perdika waar al een aantal huurboten
liggen, die een wedstrijdweek achter de rug hebben en hier nog overnachten voor
ze morgen de boten weer in moeten leveren. Ze vieren de week uitbundig tot in de
vroege uurtjes en we zien ze ’s ochtends als zombies aan dek zitten (een was nog
volledig totaloss).
Het is een erg gezellig haven vol met kleine vissersbootjes en met een leuk
onbedorven oud stadje.
7 november
Pa Nauta jarig, we hebben maar weinig verjaardagen van hem
gemist, maar de rest van de familie neemt de honneurs voor ons waar, Pa
gefeliciteerd.
Het zonnetje schijnt af en toe door de wolken, en dan is het lekker op het
achterdek.
Om 7 uur roept de kerkklok haar aanhangers naar de kerk, en om 8 uur begint de
dienst. We krijgen er alles van mee, want ze hebben hier van de moskeen afgezien
dat een luidspreker aan de kerktoren meer zieltjes kan bereiken, alleen is de
geluidsinstallatie afgrijselijk. Het duurt tot een uur of 10. Het is overigens
een aparte dienst, (ik ben er even naar toe gelopen) want de priester staat met
zijn rug naar zijn aanhangers in een nis met een altaar allerlei liturgie te
zingen, en iedereen zit naar zijn rug te staren en af en toe mee te zingen. Ik
hoor hem niet een keer iets preken.
Ondertussen lopen er de nodige vissers binnen die ’s ochtends hun netten hebben
opgehaald en voor onze ogen zijn ze de netten aan het legen, netten aan het
opknappen (boeten), vis aan het schoonmaken en ondertussen verkopen ze ook het
nodige. Kortom een gezellig gebeuren om ons heen op deze zondagochtend.
Om een uur of 12 gooien we de trossen los en varen we richting Poros, halverwege
wil Hanny eigenlijk toch ook nog graag naar Hydra en dat is slechts 12 mijl
verder. Dus eerst maar koers gezet naar Hydra en dan komen we op de terugweg
naar Athene nog wel in Poros.
We varen het grootste deel op de motor tegen een zuidoost wind in en zeilen het
laatste stuk naar de havenstad Limin Idhras aan de Noordkant van het eiland.
Er liggen de nodige andere jachten, en we vinden een mooi plekje aan de kade.
Het stadje is erg leuk, allemaal zeer smalle steile straatjes, waar de bezorgers
van piano’s hun hoofd over kunnen breken, want het zijn allemaal trappetjes, met
hoekjes. Het lijkt wel of er lukraak gebouwd is slechts ruimte latend voor een
smal paadje. Her en der zien we kleine paardjes en ezels staan, dit zijn de
enige vervoermiddelen die hier (zonder wagen) tussendoor kunnen wurmen en de
traptreden kunnen nemen.
We vieren Pa zijn verjaardag in een plaatselijke taverna, primitief ingericht
met hoge plafonds, tl-verlichting, tv, een hard rammelende koelkast, te hoge
tafels t.o.v. de stoelen, maar wel lekker eten en niet duur.
8 november
’s Nachts horen we voor ons de eerste plensbui in maanden
op het dek neerkomen, wast het zout en het stof wat er op gekomen is mooi weer
van het dek. De windverwachting is ook heftig, Bft. 6 a 7, we liggen goed in een
erg beschutte haven dus we slapen er lekker om.
Ook hier roept de kerk al om 7 uur met een klokkenspel en alom heerst al de
nodige bedrijvigheid, er loopt een boot binnen met allerlei etenswaren die naar
de diverse winkeltjes gebracht word met handkarretjes en paardenkracht. We
zitten al vroeg te kijken naar al die bedrijvigheid. Vermakelijk.
Ik vindt een bakker met nog warm brood en Hanny heeft de thee klaar als ik aan
boord kom.
We “doen de was de deur uit”, er is hier een wasserijtje in het dorp. De lucht
wordt toch vochtiger en drogen gaat niet meer zo gemakkelijk.
De rest van de dag besteden we aan rondkijken in het aardige dorp, en ook vooral
kijken naar wat er allemaal op de kade voor onze neuzen gebeurt. En we eten een
gebakje. Gisteren Pa jarig, vandaag zus Gina, dus we hebben nu een reden.
Er lopen regelmatig ferry’s binnen met lokalen, maar ook met de nodige toeristen
(vooral Japanners, druk met fotograferen). Er komt op een gegeven moment een
Canadees op ons af en vraagt of we niet 2 maanden van boot willen ruilen, zijn
52 ft. ligt in de Carib. We wisselen adressen uit, je weet maar nooit.
Er is een goede slager in het dorp en we eten daarom lekker aan boord.
9 november
03.00 uur, klotsen en schommelen dat het een lust is;
blijkt de wind gedraaid en niet vanaf de kade te waaien, maar er recht op af,
waardoor er door de ingang van de haven een onrustige golfslag de haven in
loopt.
We raken bijna de kade met de kont, maar de lijnen wat losser en het anker (wat
hier zeer goed houdt) wat aangehaald liggen we verder als een huis ca 1,5 m. van
de kade.
Ik slaap dan wel weer lekker, maar Hanny denkt er anders over en haalt dat met
een siësta weer in.
Om een uur of 12 gaan we richting Poros, eerst lekker op de genua maar later
weer recht in de wind dus maar weer motoren. Dit is overigens ook nodig voor de
accu’s, want die blijken zeer zwak. ‘s Avonds vaak binnen een paar uur begint de
koelkast al in te storten.
Onderweg komen we een onder rood wit blauwe spinaker varende huurboot tegen met
een Nederlandse vlag. Later treffen we ze (16 m2 zeilers) in Poros en blijkt dat
ze de boot met spi hebben gehuurd en dat het toevallig een rood wit blauwe spi
was. De verhuurder had er alleen geen spi-boom bij geleverd ze voeren hem dus op
losse schoot.
In Poros aangekomen blijkt dit een alleraardigst havenstadje te zijn waar je in
alle windrichtingen beschut kunt liggen. Er ligt notabene een ander Nederlands
jacht de Freestyler uit Meppel aan de kade. We maken later kennis met Roelof,
Marielle en hun schattige dochtertje Isabelle (2), die het gezellig vinden weer
eens Hollanders te zien.
Zij trekken ook de Middellandse Zee rond. Ze hebben huis en haard verkocht om
enige tijd rond te kunnen zeilen. Een bewonderenswaardig besluit.
Ik koop ook nieuwe accu’s want die blijken ondanks dat ze nog geen jaar oud zijn
ver beneden de maat. (in Nederland zou ik om garantie gevraagd hebben, maar dat
werkt op deze afstand niet zo best)
Hanny weet weer wat lekkers uit de keuken te toveren en we kijken een filmpje.
10 en 11 november
Het zonnetje wekt ons om 8 uur, en een nieuwe dag begint.
We verkennen het aardige stadje, met een boulevard vol restaurantjes en
terrasjes, waarvan de helft van gesloten ivm het eind van het seizoen. We doen
de nodige klusjes aan de boot o.a. een nieuw raamrubber en we gaan uit eten met
de buren van de Freestyler. Daar bestelde ik een “beefsteak”, met een afmeting
die ik nog nooit op mijn bord heb gezien. We besluiten de avond bij hen aan
boord. Daar maken we ook kennis met een jong katje, wat verlaten was door de
moeder en wat de plaatselijke priester wilde verzuipen. Maar dat kon Mariëlle
niet zien gebeuren, en hij wordt dus bij hen aan boord verzorgd tot ze een ander
kosthuis voor hem gevonden hebben. Een erg gezellige avond die eindigde in de
kleine uurtjes.
Het weer is deze dagen wisselvallig, ’s nachts vallen er stevige buien en
overdag is het wisselend zwaar bewolkt en fris, en dan weer zonnig en warm. De
verwachting is dat het de komende dagen hard zal waaien, en dan, naar men zegt,
komt hier bij Poros door de vorm van de bergen een versterking van de wind die
soms tot 9 Bft. op kan lopen. Zo’n storm duurt 1 of 2 dagen en zal dan weer
luwen.
12 november
We doen nog wat boodschappen, bezoeken nog het mooie kerkje
van de “boze priester”, en gaan richting Aigina, een eiland halverwege Poros en
Athene. Daar is een haven waar we ook beschut kunnen liggen als het gaat
stormen.
Het is een lekker zeilkoersje en niet te ver, ca. 12 mijl, dus we varen met een
lekker gangetje op de genua in de goede richting.
In Aigina leggen we aan de stadskade aan naast een fraaie oude S-spant met een
Nederlandse vlag; er toeren hier dus nog meer Nederlanders rond.
Het is hier een komen en gaan van ferry’s. Er komen veel mensen uit Athene hier
naar toe voor het weekend, ook hoor ik dat hier veel mensen wonen die in Athene
werken en iedere dag op en neer gaan met de ferry (ca ½ uur varen).
Het stadje ziet er leuk uit, vol met winkeltjes, een vismarkt en boten aan de
kade met een groot groente en fruit aanbod. Het is een gezellige drukte hier.
De gastank is leeg (we hebben wel een reserve), maar dat is een probleem wat ik
in Poros en hier niet oplossen kan, dat moet in Athene gebeuren, ze vullen hier
geen flessen.
Het is hier vrij vlak in de omgeving, we zullen morgen de fietsen weer eens
uitpakken.
Na de late avond gisteren doen we het nu verder kalm aan.