Reisverslag 42

Plaats: Griekenland;   Athene - Hydra - Poros - Aigina

Datum: 6 t/m 12 november

6 november

We staan vroeg op, en varen om 7.30 de haven van Kalamaki uit. Een grote haven met onvriendelijk personeel, slechte sanitaire voorzieningen; afijn je leest het al, we zijn niet erg enthousiast hierover.
Het is aardig weer en we trekken de fok erbij en varen richting Poros. Het zeilt lekker, maar halverwege zien we boven Poros grote donkere wolken ontstaan, zodat we besluiten af te buigen naar Aigina, en lopen eerst een baai in waar we heerlijk een paar uur voor anker gaan en Hanny zelfs nog zwemt (6 november!)
Tegen het eind van de dag gaan we naar Perdika waar al een aantal huurboten liggen, die een wedstrijdweek achter de rug hebben en hier nog overnachten voor ze morgen de boten weer in moeten leveren. Ze vieren de week uitbundig tot in de vroege uurtjes en we zien ze ’s ochtends als zombies aan dek zitten (een was nog volledig totaloss).
Het is een erg gezellig haven vol met kleine vissersbootjes en met een leuk onbedorven oud stadje.

7 november

Pa Nauta jarig, we hebben maar weinig verjaardagen van hem gemist, maar de rest van de familie neemt de honneurs voor ons waar, Pa gefeliciteerd.
Het zonnetje schijnt af en toe door de wolken, en dan is het lekker op het achterdek.
Om 7 uur roept de kerkklok haar aanhangers naar de kerk, en om 8 uur begint de dienst. We krijgen er alles van mee, want ze hebben hier van de moskeen afgezien dat een luidspreker aan de kerktoren meer zieltjes kan bereiken, alleen is de geluidsinstallatie afgrijselijk. Het duurt tot een uur of 10. Het is overigens een aparte dienst, (ik ben er even naar toe gelopen) want de priester staat met zijn rug naar zijn aanhangers in een nis met een altaar allerlei liturgie te zingen, en iedereen zit naar zijn rug te staren en af en toe mee te zingen. Ik hoor hem niet een keer iets preken.
Ondertussen lopen er de nodige vissers binnen die ’s ochtends hun netten hebben opgehaald en voor onze ogen zijn ze de netten aan het legen, netten aan het opknappen (boeten), vis aan het schoonmaken en ondertussen verkopen ze ook het nodige. Kortom een gezellig gebeuren om ons heen op deze zondagochtend.
Om een uur of 12 gooien we de trossen los en varen we richting Poros, halverwege wil Hanny eigenlijk toch ook nog graag naar Hydra en dat is slechts 12 mijl verder. Dus eerst maar koers gezet naar Hydra en dan komen we op de terugweg naar Athene nog wel in Poros.
We varen het grootste deel op de motor tegen een zuidoost wind in en zeilen het laatste stuk naar de havenstad Limin Idhras aan de Noordkant van het eiland.
Er liggen de nodige andere jachten, en we vinden een mooi plekje aan de kade.
Het stadje is erg leuk, allemaal zeer smalle steile straatjes, waar de bezorgers van piano’s hun hoofd over kunnen breken, want het zijn allemaal trappetjes, met hoekjes. Het lijkt wel of er lukraak gebouwd is slechts ruimte latend voor een smal paadje. Her en der zien we kleine paardjes en ezels staan, dit zijn de enige vervoermiddelen die hier (zonder wagen) tussendoor kunnen wurmen en de traptreden kunnen nemen.
We vieren Pa zijn verjaardag in een plaatselijke taverna, primitief ingericht met hoge plafonds, tl-verlichting, tv, een hard rammelende koelkast, te hoge tafels t.o.v. de stoelen, maar wel lekker eten en niet duur.

8 november

’s Nachts horen we voor ons de eerste plensbui in maanden op het dek neerkomen, wast het zout en het stof wat er op gekomen is mooi weer van het dek. De windverwachting is ook heftig, Bft. 6 a 7, we liggen goed in een erg beschutte haven dus we slapen er lekker om.
Ook hier roept de kerk al om 7 uur met een klokkenspel en alom heerst al de nodige bedrijvigheid, er loopt een boot binnen met allerlei etenswaren die naar de diverse winkeltjes gebracht word met handkarretjes en paardenkracht. We zitten al vroeg te kijken naar al die bedrijvigheid. Vermakelijk.
Ik vindt een bakker met nog warm brood en Hanny heeft de thee klaar als ik aan boord kom.
We “doen de was de deur uit”, er is hier een wasserijtje in het dorp. De lucht wordt toch vochtiger en drogen gaat niet meer zo gemakkelijk.
De rest van de dag besteden we aan rondkijken in het aardige dorp, en ook vooral kijken naar wat er allemaal op de kade voor onze neuzen gebeurt. En we eten een gebakje. Gisteren Pa jarig, vandaag zus Gina, dus we hebben nu een reden.
Er lopen regelmatig ferry’s binnen met lokalen, maar ook met de nodige toeristen (vooral Japanners, druk met fotograferen).  Er komt op een gegeven moment een Canadees op ons af en vraagt of we niet 2 maanden van boot willen ruilen, zijn 52 ft. ligt in de Carib. We wisselen adressen uit, je weet maar nooit.
Er is een goede slager in het dorp en we eten daarom lekker aan boord.

9 november

03.00 uur, klotsen en schommelen dat het een lust is; blijkt de wind gedraaid en niet vanaf de kade te waaien, maar er recht op af, waardoor er door de ingang van de haven een onrustige golfslag de haven in loopt.
We raken bijna de kade met de kont, maar de lijnen wat losser en het anker (wat hier zeer goed houdt) wat aangehaald liggen we verder als een huis ca 1,5 m. van de kade.
Ik slaap dan wel weer lekker, maar Hanny denkt er anders over en haalt dat met een siësta weer in.
Om een uur of 12 gaan we richting Poros, eerst lekker op de genua maar later weer recht in de wind dus maar weer motoren. Dit is overigens ook nodig voor de accu’s, want die blijken zeer zwak. ‘s Avonds vaak binnen een paar uur begint de koelkast al in te storten.
Onderweg komen we een onder rood wit blauwe spinaker varende huurboot tegen met een Nederlandse vlag. Later treffen we ze (16 m2 zeilers) in Poros en blijkt dat ze de boot met spi hebben gehuurd en dat het toevallig een rood wit blauwe spi was. De verhuurder had er alleen geen spi-boom bij geleverd ze voeren hem dus op losse schoot.
In Poros aangekomen blijkt dit een alleraardigst havenstadje te zijn waar je in alle windrichtingen beschut kunt liggen. Er ligt notabene een ander Nederlands jacht de Freestyler uit Meppel aan de kade. We maken later kennis met Roelof, Marielle en hun schattige dochtertje Isabelle (2), die het gezellig vinden weer eens Hollanders te zien.
Zij trekken ook de Middellandse Zee rond. Ze hebben huis en haard verkocht om enige tijd rond te kunnen zeilen. Een bewonderenswaardig besluit.
Ik koop ook nieuwe accu’s want die blijken ondanks dat ze nog geen jaar oud zijn ver beneden de maat. (in Nederland zou ik om garantie gevraagd hebben, maar dat werkt op deze afstand niet zo best)
Hanny weet weer wat lekkers uit de keuken te toveren en we kijken een filmpje.

10 en 11 november

Het zonnetje wekt ons om 8 uur, en een nieuwe dag begint.
We verkennen het aardige stadje, met een boulevard vol restaurantjes en terrasjes, waarvan de helft van gesloten ivm het eind van het seizoen. We doen de nodige klusjes aan de boot o.a. een nieuw raamrubber en we gaan uit eten met de buren van de Freestyler. Daar bestelde ik een “beefsteak”, met een afmeting die ik nog nooit op mijn bord heb gezien. We besluiten de avond bij hen aan boord. Daar maken we ook kennis met een jong katje, wat verlaten was door de moeder en wat de plaatselijke priester wilde verzuipen. Maar dat kon Mariëlle niet zien gebeuren, en hij wordt dus bij hen aan boord verzorgd tot ze een ander kosthuis voor hem gevonden hebben. Een erg gezellige avond die eindigde in de kleine uurtjes.
Het weer is deze dagen wisselvallig, ’s nachts vallen er stevige buien en overdag is het wisselend zwaar bewolkt en fris, en dan weer zonnig en warm. De verwachting is dat het de komende dagen hard zal waaien, en dan, naar men zegt, komt hier bij Poros door de vorm van de bergen een versterking van de wind die soms tot 9 Bft. op kan lopen. Zo’n  storm duurt 1 of 2 dagen en zal dan weer luwen.

12 november

We doen nog wat boodschappen, bezoeken nog het mooie kerkje van de “boze priester”,  en gaan richting Aigina, een eiland halverwege Poros en Athene. Daar is een haven waar we ook beschut kunnen liggen als het gaat stormen.
Het is een lekker zeilkoersje en niet te ver, ca. 12 mijl, dus we varen met een lekker gangetje op de genua in de goede richting.
In Aigina leggen we aan de stadskade aan naast een fraaie oude S-spant met een Nederlandse vlag; er toeren hier dus nog meer Nederlanders rond.
Het is hier een komen en gaan van ferry’s. Er komen veel mensen uit Athene hier naar toe voor het weekend, ook hoor ik dat hier veel mensen wonen die in Athene werken en iedere dag op en neer gaan met de ferry (ca ½ uur varen).
Het stadje ziet er leuk uit, vol met winkeltjes, een vismarkt en boten aan de kade met een groot groente en fruit aanbod. Het is een gezellige drukte hier.
De gastank is leeg (we hebben wel een reserve), maar dat is een probleem wat ik in Poros en hier niet oplossen kan, dat moet in Athene gebeuren, ze vullen hier geen flessen.
Het is hier vrij vlak in de omgeving, we zullen morgen de fietsen weer eens uitpakken.
Na de late avond gisteren doen we het nu verder kalm aan.