Reisverslag 15

Plaats: Bratislava - Estergom

Datum: 9 Juli Vervolg + 10 Juli

Hanny was nogal onder de indruk van een verhaal in Motorboot van mensen die bij de sluis in Gabcikovo zoveel golven van naar hun zeggen van wel 2 m. te verwerken kregen dat ze hun hele reisplan omgooiden, en weer terugkeerden naar Bratislava. Met Daan en Miranda erbij zag ik echter geen probleem, we hadden immers ook vorig jaar al windkracht 9 overleefd in het kanaal. Boot en bemanning zijn behoorlijk zeewaardig. Om 10 uur ging de wind liggen, en om 10.15 de trossen los. Het was prachtig weer, erg warm, met af en toen een sluierwolk. De Donau loopt hier behoorlijk snel, we meten 5 en soms 6 kn, zodat we gemiddeld meer dan 11 knopen lopen bij 2400 toeren. De omgeving is hier bijna Hollands tamelijk vlak, met sommige stukken net zo breed als de Sneeker meer. Soms saai, soms boeiend. Bij de scheiding van de oude Donau en een nieuw gedeelte wat gekanaliseerd is op km 1852,5 / km 37,5 (nieuwe Donau) varen we langs een modern gebouw, een museum voor moderne kunst, met allerlei beelden aan de oever. Aanleg mogelijkheden hebben we niet gezien, en het ligt in de middle of nowhere. In het gekanaliseerde gedeelte is het saai, en de kanten zijn glad afgewerkt, waardoor er geen demping van de golven is, en er inderdaad wel eens hoge golven zouden kunnen ontstaan. Wij zien, waarschijnlijk omdat de wind schuin van achteren kwam, geen hogere golven als een cm. of 30 a 40, wel moeten we een uurtje wachten op achterop komende vrachtschepen die eerst in de sluis moeten, dus we hobbelen maar even in de rondte tot we er in mogen. In de sluis hobbelt het nog het meeste. Ik was eerst van plan om maar los van de muur te blijven, maar er was maar een klein hoekje voor ons over dus we moesten wel vast. Eerst aan de achterste drijvende bolder, maar de sluiswachter gaf aan dat we nog iets naar voren moesten. Achteraf snapten we dat wel, want bij de achterste bolder zaten we gevaarlijk dichtbij een drempel in de sluis die eerst 10 m. onder water zat. Deze sluis heeft een verval van 20 m. en Daan en Miranda keken hun ogen uit. Na de sluis is de natuur weer zeer gevarieerd, we besluiten door te varen naar Komarno, waar de douaneposten liggen van Slowakije en Hongarije. De douaneposten staan op tekening na de brug, maar daar liggen privé-pontons, waar het direct betalen is als je aanlegt, gelukkig staat iemand op de kade te zwaaien dat we naar een andere ponton voor de brug moeten, we varen dus terug aan de Slowaakse kant om uit te kunnen klaren. Eenmaal naar boven geklommen en bij de douane aangekomen vinden ze het maar raar dat we überhaupt bij hun komen, we hoeven alleen naar de overkant om ons bij Hongarije aan te melden. We varen naar de overkant, en daar is het ook volstrekt onduidelijk waar we kunnen aanleggen, want het douanebord staat bij een privé-ponton, en naar later blijkt is het douaneponton een ander ook wat meer terug de Donau op. Daan en ikzelf lopen naar de douanepost die boven op de dijk ligt en treffen daar achter de televisie een paar beambten aan die ons met moeite een lijstje geven waarop in het Hongaars wat vragen staan, als we een door Daan gemaakte crewlist overhandigen is het ook goed, en een van de jongens wil na enig aandringen zelfs wel even opstaan om een stempel in onze paspoorten te zetten.We vragen hen waar we kunnen overnachten en na enig gediscussieer mogen we aan de douaneponton blijven liggen. Wat schetst onze verbazing dat er in de loop van de avond iemand claimt dat het zijn ponton is, als ik zeg dat wij toestemming van de douane hebben laat hij ons verder met rust. We liggen verder prima en de Donau stroomt onder ons door. Miranda maakt voor het eerst kennis met tomaten met Mozzarella van Hanny, en dat mocht wel vaker op tafel komen zo liet ze weten.

10 juli

We vertrekken na het ontbijt om 9.30 uur richting Esztergom, waar een mooie kathedraal staat die we willen bezichtigen. De natuur is hier weer erg mooi, groene oevers, veel strandjes waar ook veel mensen bivakkeren en verrassenderwijs ook veel verkeer op het water. Veel grote cruiseschepen, draagvleugelboten, vrachtverkeer en een enkele watersporter met snelle bootjes en 1 zeilboot. Ook zien we langs de gehele Donau van Duitsland tot in Oost Europa naturisme aan de oevers. Het weer is heerlijk om te varen, warm met een lekker windje. Om 12.00 uur krijgen we ons doel in zicht en ik vaar om 12.15 een riviertje in vlak onder de kathedraal. Het is altijd spannend of het diep genoeg is, maar het is 3,5 m. dus geen enkel probleem. Het is nog wel een avontuur om de boot te draaien, want het is hier nauwelijks breder als de boot lang is, en er staat stroom tegen wind, het gaat dan ook maar ternauwernood goed maar na 2 pogingen en een blauwe kras van de steiger op de boot liggen we met de kop in de wind. Even poetsen en de pijn is weer geleden. De plek is uniek, onder de kathedraal in het centrum van het dorp. Het liggeld ook, want we moeten € 25 betalen, bijna een record op deze trip, en dat in Hongarije. Wel is er stroom en water. We gaan naar de kathedraal, waar een gigantische koepel op zit met een galerij er omheen waar we voor € 1 naar toe mogen klimmen, ca. 400 treden door een nauwe cilindrische opgang waar je ook nog tegenliggers tegenkomt. De beloning is zoet, want het uitzicht boven is fenomenaal en we hebben diverse foto’s gemaakt. (Ik geloofde mezelf niet dat ik het durfde, maar ben blij dat ik het gedaan heb) We hebben zelfs een foto van de boot genomen, al leek het maar een speldenknopje. We hebben boodschappen gedaan bij Tesco, een megamarkt hier in deze stad die 24 uur per dag open is, het was wel een half uur lopen naar de rand van Esztergom, maar het brood smaakt weer zoet. Voor de rest waren bijna alle winkels dicht, als ze al te vinden waren. Miranda en Daan hebben ons getrakteerd op een werkelijk heerlijk etentje, de eerste kennismaking met de Hongaarse keuken bevalt ons uitstekend. We besluiten de avond gezamenlijk met een Irish Coffee aan boord, en de jeugd gaat nog op muziek af elders in de stad.