7 juli

Vertrek naar Slowakije

Eerst nog even naar de supermarkt, en om 10.00 uur de trossen los. De auto blijft hier staan, en de jeugd gaat uit Boekarest met de trein (een dagelijkse verbinding) weer naar Wenen en vandaar weer terug naar Sneek met de auto.

Het weer is eerst nog bewolkt, maar als we de trossen losgooien stralend, dus met korte broek de Donau op. Dat bleek toch nog lichtelijk optimistisch, want er kwamen allengs nog wat vestjes aan want we hadden een stevige wind recht van voren die nog kil aanvoelde.

Wenen vanaf het water viel tegen, voornamelijk saaie gebouwen aan de waterkant en de oevers zijn recht.

Vlak voor de sluis worden we zeer enthousiast toegezwaaid uit een voormalig drijvend vissershutje wat nu als recreatiewoning wordt gebruikt, en omdat we nog 30 a 45 min. moeten wachten voor de sluis besluiten we even bij hun aan te steken. Erg aardige mensen die gewoon belangstellend waren, we komen niet weg zonder 4 halve liters gekoeld bier, en genietend varen we naar de sluis. En dat al om 11.30 uur, maar ja zo’n geste kun je toch niet afslaan.

Dat Daan aan boord is blijkt ook uit de decibellen, want zelfs als het een tandje terug gezet wordt vinden we het nog luid genoeg. Maar de muziekkeuze ligt ons wel.

Daan maakt de eerste crewlist van de trip want ik verwacht die spoedig nodig te hebben.

Waar de Oostenrijkse grens is, is wat onduidelijk, want er staat vlak na de sluis een Zoll aangegeven op de kaart maar die reageert niet op onze marifoon. En omdat het toch EEG is denken we “lekker doorvaren”. Op km. 1883 komt er opeen luid geroep uit de wal, blijkt hier de officiële douanepost te liggen, die eigenlijk niets meer te doen hebben en blij zijn dat we hun aanwezigheid nog rechtvaardigen kunnen. Dus wij aanleggen, het stroomde terplekke 5 kn. dan moet je wel voorzichtig manoeuvreren anders klap je er zo tegenaan. Zij vertelden ons dat Schengen nog niet van toepassing was op Slowakije, en dat we ons wel degelijk moesten melden. Omdat we toch aan moesten leggen wilde ik ook graag een stempel in onze paspoorten. Ze lachen wat en zo geschiedde.

Overigens met deze stroom kun je geen moment de aandacht verslappen want af en toe ligt er een boei op een plek die wel op de kaart staat, maar die je daar niet verwacht, omdat het water toch anders loopt dan je denkt.

Op km. 1880 ligt de douanepost van Slowakije, maar die reageert niet op onze marifoonoproep, toch maar aangelegd (14.00 uur). Lag de mooie vrouwelijke beambte diep na te denken zullen we maar zeggen. Stempeltje gehaald en nog om onduidelijke redenen bootpapieren moeten laten zien, waarvan de naam van het schip werd opgeschreven en toen mochten we verder.

De Donau is hier onstuimig, en er ontstaan zelfs stuwgolven in de buurt van deze douanepost, maar met voorzichtig manoeuvreren gaat alles prima.

De natuur verandert hier onderweg ook regelmatig van vlak naar heuvelachtig en omgekeerd, met ook hier veel grote totebellen uit de wal stekend van (amateur)vissers, en al snel doemt Bratislava op een grote stad met veel havens, waar heel veel duwboten stilliggen. Het ziet er al roestiger en armoediger uit valt ons op.

Bratislava is vanaf het water boeiender dan Wenen, je ziet weer magistrale gebouwen, en op de oever wordt gewerkt aan een gigantische nieuwe brug die nog tussen de bestaande bruggen moet komen. Ze maken deze brug uit een stuk, en dan zal hij wel ineens geplaatst gaan worden, wellicht met enige Nederlandse til knowhow.

Ook varen we onder een brug door waar bovenin de steunpilaar een restaurant zit.

Op km. 1864.8 varen we de Neue Hafen in zoals hij op onze kaart wordt aangeduid en achterin vinden we het restaurant van Milan, ons onderweg meermaals door vreemden aanbevolen, en ook door Karel en zijn crews altijd aangelopen als ze een boot naar het Noorden brachten. Als we om 15.30 uur de haven binnenlopen en de wind valt weg is het bloedheet zodat de bimini zijn werk mag doen, een prachtige uitvinding in de warmte en bij een bui. We drinken een biertje op het terras van Milan, en al gauw komt het Logboek van Milan op tafel, waar we de namen van Karel, Anneke en Gerben Hendriksma vinden. Alsmede van vele passanten uit diverse landen. Wij worden ook uitgenodigd een pagina te vullen.

We gaan hier vanavond lekker eten, en morgen de stad verkennen.

8 juli

Bratislava

Werkelijk voortreffelijk gegeten bij Milan gisteravond, mixed grill.

Lekker relaxed de ochtend doorgebracht met ham en eggs van Milan.

De ontvangst van de Vodafone kaart is hier onvoldoende om mail op te halen of te verzenden, vandaar ook enige dagen achter met het bijwerken van de site.

Hanny leeft zich uit met de tondeuse, eerst standje 3, allengs kwam 2, en met 1 zijn de kantjes bijgewerkt, ik ben nu weer zomers kort. (maar Hanny vindt het niks)

Met de taxi naar Bratislava, dit is een rit, in een moderne mercedes met airco, van ca. 20 min. en we moeten 250 kronen afrekenen ca € 6,-, hoe kan het. We hebben van Milan lokale valuta meegekregen, en we kunnen met hem afrekenen wat we gebruikt hebben.

Bratislava is een stad met een oude stadskern, waar alle mooie gebouwen geconcentreerd zijn en het straatbeeld wordt overheerst door terrasjes, erg leuk om door te lopen. We eten een ijsje die Daan verleidt tot later nog een dikke 5 baller, erg lekker.

We lunchen in de stad, lekkere salades en dan gaan we nog even op zoek naar winkels, want die zie je nauwelijks in dit oude centrum. Net buiten de ring ligt een wijk met allemaal winkels van velerlei pluimage. De stad ligt overal overhoop i.v.m. straatwerkzaamheden, ze doen er wel wat aan om het te verbeteren. De mensen zien er hier goed  en goed gekleed uit, en het is plezierig om hier rond te lopen, niets opdringerigs o.i.d.

Vermoeid (wat wil je als het 30 graden is) keren we weer met de taxi terug naar Milan, waar we weer lekker bij hem in het restaurant eten. Net voordat we aan tafel gaan kom ik er achter dat kort haar ook zijn nadelen heeft, want er kriebelt iets achter mijn oor en ik pak zo een wesp achter mijn oor weg, die echter nog wel net kans ziet in mijn oor te prikken. Hanny zet de vacuüm pomp er op en doet wat zalf erop, en met een bloemkooloor zit ik aan tafel. Het is weer erg lekker, Daan en ik eten vis en Hanny en Miranda gefrituurde schapenkaas met schinken (een typisch  Slowaaks gerecht, erg lekker).

9 juli

We willen op tijd vertrekken, maar er staat een erg stevige wind. Milan belt met de sluis (+421 42 31 5594539) en het wordt afgeraden er heen te gaan i.v.m. hoge golfslag voor de sluis, dus we ontbijten nu rustig en ik kan het verslag even bijwerken.