Reisverslag 68
Plaats: Frankrijk; Ile d'Yeu - Loctudy
Datum: 14 t/m 20 mei
14 mei
Ik had uitgerekend dat als we naar Pouliguen bij La Baule wilden, we vroeg
op moesten staan, dus voor 7 uur had ik de kleren al aan, want de bakker ging om
7 uur open. Brood gehaald, koffie gezet en trossen los. Om 7.30 varen we de
haven uit. Het is prachtig zeilweer, halve wind varen we naar Pouliguen toe,
waar we om 13.00 uur voor de haven arriveren.
De dieptemeter loopt snel op, dus ik besluit de havenmeester op te roepen, en
hij adviseert om 19.00 uur binnen te lopen, we zijn dus net te laat. 6 uur
wachten hebben we ook geen zin in dus we hijsen bij nog steeds mooi weer de
zeilen en zetten koers naar Port de Crouesty, zo’n 22 mijl verder langs de kust,
eerder ligt niets aardigs. Wel jammer, want ik had hier graag nog eens rond
gekeken. Ik heb daar in mijn Ten Cate Sports tijd nog een Europees kampioenschap
Sunfish georganiseerd.
Als we in de buurt van Port de Crouesty komen zien we allemaal wedstrijdvelden;
J22’s, J24’s, J80ers, een eenheidsklasse met een G in het zeil, en net als bij
ons een veld van zo’n 100 jachten van diverse pluimage.
Het blijkt dat we in een van de belangrijkste wedstrijden van Frankrijk beland
zijn.
Ik besluit, zonder vooraf per marifoon aan te roepen, de haven in te varen. En
dat viel goed uit, want per marifoon werd je weggestuurd omdat ze bang waren dat
dan de haven te vol zou lopen, maar voor ons vonden ze een mooie plek aan de kop
van een steiger zodat we ook nog alle wedstrijdboten in en uit zagen varen. Het
had wel wat weg van de HT race, erg gezellig.
We hebben 11 uur op het water gezeten, we eten wat aan boord en na een spelletje
kaart doen we op tijd de luiken dicht.
15 mei
Als we wakker worden giet het, de wedstrijdboten varen bedropen de haven
uit. Zelf doen we het kalm aan, maar omdat het druilerig weer is besluiten we
maar een eindje door te varen want onder de bimini is het dan best uit te
houden. In ieder geval beter dan in de stad rondlopen.
De wind was gedraaid, Zuid-Oost, dus ideaal om langs de kust verder te varen. We
varen naar Port Louis bij Lorient. Op zee is het weer gelukkig veel beter zodat
de bimini weer ingeklapt kan worden en we onder een lekker zonnetje mooi zeilend
langs de kust gaan. Port Louis was volgens de Pilot een pittoresk dorp, maar
afgezien van de citadel viel het wat tegen. Het plaatselijke mosselrestaurant
had geen mosselen meer, dat was ook een teleurstelling. In de buurt liggen grote
jachthavens, maar vanwege de omschrijving in de Pilot waren we hier
neergestreken. Er was geen havenmeester op onze tijd van aankomst en de volgende
ochtend gingen we erg vroeg weer weg, dus dat was een gratis overnachting. Om
24.00 uur Mark gebeld i.v.m. zijn 21e verjaardag. Dit is voor het
eerst dat we er niet zijn op zijn verjaardag, toch een gek gevoel.
16 mei
Mark is vandaag 21 jaar geworden. Natuurlijk nogmaals uitgebreid met hem
gebeld. Hij houdt een feestje op het Slingerrak, volgend jaar zijn we er weer
bij! We zetten koers naar Port Belon, zo’n 25 mijl verder naar het westen. Dit
ligt een stukje de rivier de Belon op. Het is prachtig weer, volop zon. In het
begin waaide het niet, maar op een gegeven moment kon het zeil er ook weer bij.
Om 11.00 uur lopen we de rivier op en we vinden een prachtige plek aan
“visiteurs” boeien die hier klaar liggen. Een deel van de rivier loopt droog bij
eb, dus je moet wel goed opletten waar je vaart. Na een tomaat – chevre lunch
(terwijl op de achtergrond de vogels om ons heen fluiten) peddelen we met de
rubberboot naar de wal (gelukkig dat we weer peddels hebben). Er is hier een
beroemd oester restaurant, als ik voor de avond wil reserveren blijkt dat ze
deze avond gesloten zijn, we hebben wel pech als we iets speciaals uitzoeken. We
maken eerst een wandeling langs de oever en door de bossen. Bij terugkeer aan de
rivier besluiten we toch een paar oesters in het restaurant te nemen, we krijgen
2 soorten; huitres plat de Belon en huitres creuses ze smaken heerlijk en we
kopen voor de avond mosselen om aan boord klaar te maken want een ander
restaurant is hier niet.
Terwijl we oesters zitten te eten voltrekt zich een mooi stukje comedy capers
voor onze ogen; een visser roeit met zijn vrouw in een klein bootje naar de wal.
Ze raken de schuin oplopende oever en de man stapt met laarzen aan op de oever,
dan pakt hij het touw van het bootje terwijl zijn vrouw opstaat, je raadt het al
hij trekt aan het touwtje en zijn vrouw valt pardoes achterover in het bootje.
Ze blijft confuus liggen terwijl hij verder het bootje uitlaadt en tegen de tijd
dat zijn vrouw weer bij haar positieven was tilde hij haar uit het bootje en
bracht haar op de droge grond. (Dit voltrok zich allemaal voor het raam van het
restaurant, iedereen lag blauw van het lachen onder tafel). De man, met een mooi
Bretons petje op, keek nog eens schuin naar boven en krabde eens achter zijn
kop.
We wilden met de rubberboot nog even verder de rivier op, en Hanny gaf het sein
dat het droog en zonnig was. We waren nog geen 400 meter op weg of er kwam me
toch een bui naar beneden, dus gauw weer terug naar de boot.
’s Avonds heerlijk mosselen gegeten, ze waren groot en lekker, en Hanny maakte
er nog een lekker experimenteel kaassausje bij om het af te maken.
17 mei
Na het ontbijt de 2e poging om de rivier op te gaan na
gisteravond. Het was stralend mooi weer en windstil, terwijl we gisteren een
stevige bries vanuit zee konden waarnemen.
Het is een prachtig riviertje, met heel veel groen en fluitende vogels, we
hoorden zelfs regelmatig een koekoek. Prachtige huizen aan beide kanten. Aan de
rivier zijn een aantal grote oesterkwekerijen gevestigd. De oesters uit River
Belon zijn wereldwijd bekend en geroemd om hun kwaliteit. Ook liggen er de
nodige scheepswrakken te wachten tot het water de laatste resten afvoert, een
grillig spantenraam steekt her en der nog boven het zand uit.
Om een uur of 11 gooien we de trossen los richting Concarneau, slechts 12 mijl
varen, dus rond 13.30 leggen we aan bij de pomp op de haven, de boot heeft voor
het eerst sinds Spanje weer dorst. We hebben heel veel kunnen zeilen in de golf
van Biskaye, en de motor heeft maar zelden dienst hoeven doen. Vandaag toevallig
wel, omdat het windstil is, hoewel we de 2e helft van de trip de
genua er nog bij hebben gehad.
Concarneau is een mooie plaats, met een oude citadel, we besluiten hier wat
langer te blijven.
18 mei
De fietsen uitgepakt en Concarneau verkend, de oude citadel is inderdaad
mooi, maar wel erg touristisch. Het oude karakter is echter goed bewaard
gebleven. We fietsen nog door naar een mooi kasteel “chateau Keriolet” wat hier
net buiten de stad staat. Nederland heeft dan toch ook voordelen, want de
heuvels laten zich maar moeizaam befietsen, het is kritisch stijl. Het kasteel
is erg mooi van de buitenkant, hoewel het er naar uitziet dat de exploitatie
niet genoeg opbrengt, want het landgoed ziet er niet goed onderhouden uit. Het
kasteel blijkt voor bezoekers gesloten, zodat we er, jammer genoeg, niet in
hebben kunnen kijken.
We fietsen door enige buitenwijken waar mooie grote huizen staan naar het
strand. Het strand is afwisselend zand en rotsachtig, wel een mooie afwisseling.
19 mei
Een miezerige, winderige dag. We nemen de bus naar Quimper, bezoeken het
prachtige Musée des beaux Arts, lopen wat rond in de mooie stad, maar de regen
drijft ons na de lunch weer naar de boot. En daar is het zowaar weer droog. Te
koud als het is lezen we binnen een boek.
20 mei
Mijn verjaardag vieren in Frankrijk, het zat er in, het is zo uit gekomen.
Hanny maakt een lekker ontbijt met een gekookt eitje. Het weer is redelijk, de
stormen zijn uitgebleven, al kletterde de regen in de nacht op het dek.
Ik ga de stad in voor lekkere dingen bij de koffie en zo en als ik terug kom
gaan we na de koffie de boot klaarmaken voor vertrek. De fietsen weer in de
bakskist, alles weer stormvast en trossen los. We zetten koers naar Loctudy,
slechts 12 mijl verder, maar een stukje dichter bij Camaret, de eerstvolgende
grote havenplaats.
Loctudy is een leuke vissershaven met mooie kasteelachtige huizen langs de
waterkant. We krijgen een prachtige plek in de haven met uitzicht op Ile Tudy en
veel aan ankerboeien gemeerde bootjes die op de wind en stroom reageren, zodat
het een voortdurend veranderend beeld oplevert.
We vieren mijn verjaardag in een absoluut mooi en voortreffelijk restaurant,
waar we de gehele avond de enige gasten zijn. Na een Ricard als aperitif, begon
het voorgerecht met verse asperges, gepocheerde vis, gemarineerde sinasappel en
grapefruit. Het hoofdgerecht bestond uit heerlijke kleine eendepootjes in een
heerlijk sausje met honing en cacao, en het nagerecht was een heerlijke
huisgemaakte ijsvariant met verse vruchten. E.e.a. hebben we afgemaakt met een
koffie met cognac; een waar genoegen voor de fijnproever.
Na een pittige wandeling om de calorien weer te bestrijden zijn we inmiddels
weer aan boord en maken de dag nog even af………. Mijn 51e levensjaar is
in ieder geval optimaal ingevuld. Ook de vele telefoontjes, smsjes en mailtjes
maakten het tot een echte verjaardag.