Reisverslag 68

Plaats: Frankrijk;  Ile d'Yeu - Loctudy

Datum:  14 t/m 20 mei

14 mei
Ik had uitgerekend dat als we naar Pouliguen bij La Baule wilden, we vroeg op moesten staan, dus voor 7 uur had ik de kleren al aan, want de bakker ging om 7 uur open. Brood gehaald, koffie gezet en trossen los. Om 7.30 varen we de haven uit. Het is prachtig zeilweer, halve wind varen we naar Pouliguen toe, waar we om 13.00 uur voor de haven arriveren.
De dieptemeter loopt snel op, dus ik besluit de havenmeester op te roepen, en hij adviseert om 19.00 uur binnen te lopen, we zijn  dus net te laat. 6 uur wachten hebben we ook geen zin in dus we hijsen bij nog steeds mooi weer de zeilen en zetten koers naar Port de Crouesty, zo’n 22 mijl verder langs de kust, eerder ligt niets aardigs. Wel jammer, want ik had hier graag nog eens rond gekeken. Ik heb daar in mijn Ten Cate Sports tijd nog een Europees kampioenschap Sunfish georganiseerd.
Als we in de buurt van Port de Crouesty komen zien we allemaal wedstrijdvelden; J22’s, J24’s, J80ers, een eenheidsklasse met een G in het zeil, en net als bij ons een veld van zo’n 100 jachten van diverse pluimage.
Het blijkt dat we in een van de belangrijkste wedstrijden van Frankrijk beland zijn.
Ik besluit, zonder vooraf per marifoon aan te roepen, de haven in te varen. En dat viel goed uit, want per marifoon werd je weggestuurd omdat ze bang waren dat dan de haven te vol zou lopen, maar voor ons vonden ze een mooie plek aan de kop van een steiger zodat we ook nog alle wedstrijdboten in en uit zagen varen. Het had wel wat weg van de HT race, erg gezellig.
We hebben 11 uur op het water gezeten, we eten wat aan boord en na een spelletje kaart doen we op tijd de luiken dicht.

15 mei
Als we wakker worden giet het, de wedstrijdboten varen bedropen de haven uit. Zelf doen we het kalm aan, maar omdat het druilerig weer is besluiten we maar een eindje door te varen want onder de bimini is het dan best uit te houden. In ieder geval beter dan in de stad rondlopen.
De wind was gedraaid, Zuid-Oost, dus ideaal om langs de kust verder te varen. We varen naar Port Louis bij Lorient. Op zee is het weer gelukkig veel beter zodat de bimini weer ingeklapt kan worden en we onder een lekker zonnetje mooi zeilend langs de kust gaan. Port Louis was volgens de Pilot een pittoresk dorp, maar afgezien van de citadel viel het wat tegen. Het plaatselijke mosselrestaurant had geen mosselen meer, dat was ook een teleurstelling. In de buurt liggen grote jachthavens, maar vanwege de omschrijving in de Pilot waren we hier neergestreken. Er was geen havenmeester op onze tijd van aankomst en de volgende ochtend gingen we erg vroeg weer weg, dus dat was een gratis overnachting. Om 24.00 uur Mark gebeld i.v.m. zijn 21^e verjaardag. Dit is voor het eerst dat we er niet zijn op zijn verjaardag, toch een gek gevoel.

16 mei
Mark is vandaag 21 jaar geworden. Natuurlijk nogmaals uitgebreid met hem gebeld. Hij houdt een feestje op het Slingerrak, volgend jaar zijn we er weer bij! We zetten koers naar Port Belon, zo’n 25 mijl verder naar het westen. Dit ligt een stukje de rivier de Belon op. Het is prachtig weer, volop zon. In het begin waaide het niet, maar op een gegeven moment kon het zeil er ook weer bij. Om 11.00 uur lopen we de rivier op en we vinden een prachtige plek aan “visiteurs” boeien die hier klaar liggen. Een deel van de rivier loopt droog bij eb, dus je moet wel goed opletten waar je vaart. Na een tomaat – chevre lunch (terwijl op de achtergrond de vogels om ons heen fluiten)  peddelen we met de rubberboot naar de wal (gelukkig dat we weer peddels hebben). Er is hier een beroemd oester restaurant, als ik voor de avond wil reserveren blijkt dat ze deze avond gesloten zijn, we hebben wel pech als we iets speciaals uitzoeken. We maken eerst een wandeling langs de oever en door de bossen. Bij terugkeer aan de rivier besluiten we toch een paar oesters in het restaurant te nemen, we krijgen 2 soorten; huitres plat de Belon en huitres creuses ze smaken heerlijk en we kopen voor de avond mosselen om aan boord klaar te maken want een ander restaurant is hier niet.
Terwijl we oesters zitten te eten voltrekt zich een mooi stukje comedy capers voor onze ogen; een visser roeit met zijn vrouw in een klein bootje naar de wal. Ze raken de schuin oplopende oever en de man stapt met laarzen aan op de oever, dan pakt hij het touw van het bootje terwijl zijn vrouw opstaat, je raadt het al hij trekt aan het touwtje en zijn vrouw valt pardoes achterover in het bootje. Ze blijft confuus liggen terwijl hij verder het bootje uitlaadt en tegen de tijd dat zijn vrouw weer bij haar positieven was tilde hij haar uit het bootje en bracht haar op de droge grond. (Dit voltrok zich allemaal voor het raam van het restaurant, iedereen lag blauw van het lachen onder tafel). De man, met een mooi Bretons petje op, keek nog eens schuin naar boven en krabde eens achter zijn kop.
We wilden met de rubberboot nog even verder de rivier op, en Hanny gaf het sein dat het droog en zonnig was. We waren nog geen 400 meter op weg of er kwam me toch een bui naar beneden, dus gauw weer terug naar de boot.
’s Avonds heerlijk mosselen gegeten, ze waren groot en lekker, en Hanny maakte er nog een lekker experimenteel kaassausje bij om het af te maken.

17 mei
Na het ontbijt de 2^e poging om de rivier op te gaan na gisteravond. Het was stralend mooi weer en windstil, terwijl we gisteren een stevige bries vanuit zee konden waarnemen.
Het is een prachtig riviertje, met heel veel groen en fluitende vogels, we hoorden zelfs regelmatig een koekoek. Prachtige huizen aan beide kanten. Aan de rivier zijn een aantal grote oesterkwekerijen gevestigd. De oesters uit River Belon zijn wereldwijd bekend en geroemd om hun kwaliteit. Ook liggen er de nodige scheepswrakken te wachten tot het water de laatste resten afvoert, een grillig spantenraam steekt her en der nog boven het zand uit.
Om een uur of 11 gooien we de trossen los richting Concarneau, slechts 12 mijl varen, dus rond 13.30 leggen we aan bij de pomp op de haven, de boot heeft voor het eerst sinds Spanje weer dorst. We hebben heel veel kunnen zeilen in de golf van Biskaye, en de motor heeft maar zelden dienst hoeven doen. Vandaag toevallig wel, omdat het windstil is, hoewel we de 2^e helft van de trip de genua er nog bij hebben gehad.
Concarneau is een mooie plaats, met een oude citadel, we besluiten hier wat langer te blijven.

18 mei
De fietsen uitgepakt en Concarneau verkend, de oude citadel is inderdaad mooi, maar wel erg touristisch. Het oude karakter is echter goed bewaard gebleven. We fietsen nog door naar een mooi kasteel “chateau Keriolet” wat hier net buiten de stad staat. Nederland heeft dan toch ook voordelen, want de heuvels laten zich maar moeizaam befietsen, het is kritisch stijl. Het kasteel is erg mooi van de buitenkant, hoewel het er naar uitziet dat de exploitatie niet genoeg opbrengt, want het landgoed ziet er niet goed onderhouden uit. Het kasteel blijkt voor bezoekers gesloten, zodat we er, jammer genoeg, niet in hebben kunnen kijken.
We fietsen door enige buitenwijken waar mooie grote huizen staan naar het strand. Het strand is afwisselend zand en rotsachtig, wel een mooie afwisseling.

19 mei
Een miezerige, winderige dag. We nemen de bus naar Quimper, bezoeken het prachtige Musée des beaux Arts, lopen wat rond in de mooie stad, maar de regen drijft ons na de lunch weer naar de boot. En daar is het zowaar weer droog. Te koud als het is lezen we binnen een boek.

20 mei
Mijn verjaardag vieren in Frankrijk, het zat er in, het is zo uit gekomen. Hanny maakt een lekker ontbijt met een gekookt eitje. Het weer is redelijk, de stormen zijn uitgebleven, al kletterde de regen in de nacht op het dek.
Ik ga de stad in voor lekkere dingen bij de koffie en zo en als ik terug kom gaan we na de koffie de boot klaarmaken voor vertrek. De fietsen weer in de bakskist, alles weer stormvast en trossen los. We zetten koers naar Loctudy, slechts 12 mijl verder, maar een stukje dichter bij Camaret, de eerstvolgende grote havenplaats.
Loctudy is een leuke vissershaven met mooie kasteelachtige huizen langs de waterkant. We krijgen een prachtige plek in de haven met uitzicht op Ile Tudy en veel aan ankerboeien gemeerde bootjes die op de wind en stroom reageren, zodat het een voortdurend veranderend beeld oplevert.
We vieren mijn verjaardag in een absoluut mooi en voortreffelijk restaurant, waar we de gehele avond de enige gasten zijn. Na een Ricard als aperitif, begon het voorgerecht met verse asperges, gepocheerde vis, gemarineerde sinasappel en grapefruit. Het hoofdgerecht bestond uit heerlijke kleine eendepootjes in een heerlijk sausje met honing en cacao, en het nagerecht was een heerlijke huisgemaakte ijsvariant met verse vruchten. E.e.a. hebben we afgemaakt met een koffie met cognac; een waar genoegen voor de fijnproever.
Na een pittige wandeling om de calorien weer te bestrijden zijn we inmiddels weer aan boord en maken de dag nog even af………. Mijn 51^e levensjaar is in ieder geval optimaal ingevuld. Ook de vele telefoontjes, smsjes en mailtjes maakten het tot een echte verjaardag.