Reisverslag 57

Plaats: Mallorca - Ibiza - Spanje

Datum: 18 t/m 25 februari

18 februari (vervolg)
We hadden nog een mooie tocht over rustig water langs een hoge klifachtige kust, waar het vol staat met projectmatige bouw. We hadden al gezien dat het hier niet goedkoop wonen is, een 2 kamer appartement voor € 395.000,- was zowat een minimum prijs die we in de etalage van de diverse makelaars zagen.
Na een paar uurtjes varen zijn we in een klein haventje Puerto Colonia de Saint Jordi, dit haventje bleek zo klein dat we schuifelend over de drempel de haven in kwamen en naast een zeiljacht een plekje vonden zodat we net over de kont van de boot zelf op de steiger konden stappen. Ik liep over de haven om het kantoor te zoeken, maar er liep iemand die mij vertelde dat het kantoor dicht was, met de uitroep Manana, manana komt alles goed; nou dat was ook zo, het kantoor bleef gesloten, zodat we zonder te betalen maar weer weg gegaan zijn.
Als Peter Paul een schone bloes aan wil trekken blijkt zijn hele garderobe nat te zijn, er is helaas zout water door het raam in zijn kast beland.

19 februari
We zetten op tijd koers naar Palma, het is weer een mooie rustige dag, ik probeer nog even te zeilen als er een windje opsteekt, maar na een half uur valt de wind weer weg en doen we het verder op de motor.
De haven van Mallorca is een lust voor het oog, de kathedraal zie je al op grote afstand, en in de haven ligt een pracht en praal aan jachten die zijn weerga niet kent.
We gaan eerst op aanraden van de Pilot aan pier 46 liggen op een prachtig beschutte plek bijna onder de kathedraal. Maar hier zit een groot hek omheen waar we niet gemakkelijk in en uit kunnen en de eigenaar van de werf is er niet, zodat we besluiten naar de Real Club Nautico haven te gaan. Hier liggen we ook meer in de bescheepte wereld, midden tussen de megajachten.
Het aanleggen ging anders dan anders, ik had een grote plasticzak in de boegschroef, dus het moest op de conventionele manier, met een gangetje achteruit tussen 2 schepen, en dan afstoppen met de schroef. Dat laatste mislukte, want met dat ik in de vooruit wil schakelen breekt de gaskabel (zoals ik later constateer) en we gaan redelijk snel naar achteren. Gelukkig heeft Peter Paul een stootwil (zo’n dikke die ik van Klaas en Cobie op mijn verjaardag heb gekregen) in de hand en smijt hem net op tijd voor de spiegel. We stuiteren weer naar voren, maar dat konden we met handkracht gelukkig afstoppen, zodat we uiteindelijk zonder schade in de box belanden. Het was behoorlijk schrikken, maar met de juiste bemanning loopt het allemaal goed af.
We wandelen ’s avonds door het prachtige Palma, bekijken de kathedraal en een fraaie kunst expositie en onderweg nuttigen we her en der een drankje met wat Tapas.

20 februari
Peter Paul hadden om 7 uur een taxi besteld, dus vroeg op, thee gezet, de mannen uitgezwaaid, en weer naar bed, we hebben nog wat in te halen. Het was een heftige week met Peter Paul en Jeroen, maar machtige belevenissen samen gehad. In Sneek zullen we het later zeker nog geregeld over deze ervaringen hebben.
Klussen dag;
            De aardlekschakelaar is stuk, dus eerst maar een bypass gemaakt
            Uitvinden waarom de boot niet meer in de vooruit wou; een gebroken gaskabel dus
            Plastic uit de boegschroef
            Bimini laten maken
            Nieuwe popnagels in de buizen van de Bimini
            De was doen; de wasmachines stonden gelukkig op 20 meter van de boot en werkelijk          alles was zout, dus een hele klus.
            De boot weer ontzouten
            Etc., etc.
Om een uur of  4 komt Brord met Anna en Suzanne aan boord, ze slapen vanavond nog in het hotel en morgen komt Brord inschepen. Als ze er zijn lopen ook Horst en Barbara uit Malta nog binnen, zij zitten hier in een huisje; een leuk weerzien. Het is weer als vanouds erg gezellig en druk in de Alegria.
We verkennen later met elkaar Palma verder en eten in de stad. Jammer dat we hier maar zo kort blijven, je kunt je hier uitstekend vermaken.

21 februari
Ik had gehoord dat er aan de steiger een zeilmaker een boot had waar hij elke ochtend om 9 uur langs kwam. Ik had een briefje op zijn boot geplakt en hij kwam prompt om 9 uur aan onze boot, en had in een uurtje de Bimini weer keurig voor elkaar.
Eerst de nodige onderdelen gekocht om alle reparaties af te maken, gaskabel, nieuwe radarreflector, dekzwabber, lampjes. Ze hadden alleen geen aardlekschakelaar, daar voor moest ik een half uurtje lopen naar een andere winkel, hier hadden ze hem ook niet. Wel hadden ze hier een goede lierhendel en een Spaanse en Portugese vlag, zodat de tocht niet voor niets was.
Weer aan boord doe ik verdere voorbereidingen om de gaskabel te vervangen en samen met Brord als hij aan boord komt, klaren we deze klus (we moesten een kabeldoorvoer opruimen om de kabel te doen passen, verder ging het allemaal voorspoedig).
We plakken alle ramen dicht met plastic om niet weer lekkage te krijgen, een beetje drastisch maar het werkt wel is later al gebleken.
Suzanne is vrijwilliger om de mast in te gaan en vervangt vakkundig de kapotte radarreflector, door de zeilschool kan ze beter knopen dan ikzelf geloof ik. Stoer is ze wel, hoor. Het waait en het is erg koud en het is verhipte hoog!
Aan het eind van de middag is alles weer vaarklaar, en heeft Hanny de nodige inkopen in Palma gedaan.
We eten een echte Hanny maaltijd aan boord met de fam. Dusseldorp, lekker en gezellig.
In verband met de weersvoorspelling besluiten we ’s avonds om 23.00 uur te vertrekken, er komt namelijk weer een front aan, en dat willen we voor zijn.

22 februari
We varen onder uitstekende omstandigheden door de nacht. Eerst motoren tot om de hoek van Mallorca, daarna vol zeil, daarna reven, en daarna de genua verwisseld voor de stagfok en zo komen we aan de wind zeilend een mijl of 5 onder Ibiza uit. Als de wind aan begint te wakkeren en recht van voren begint te komen doen we de zeilen er af en motoren de laatste 2 uur recht in de wind op naar Ibiza, waar we om 10.30 uur aankomen.
In de haven vinden we een goede ligplaats, en de beloofde wind kwam enige uren later vol over ons heen. In de haven zag ik 39,7 kn op de windmeter. Het was dus een goede planning om de vorige avond al te vertrekken in plaats van vanochtend.
Eerst naar bed, en om 5 uur zijn we Ibiza in gegaan, een grote winkelstad, waar alles te koop is. Het centrum doet ook gezellig aan. We klimmen nog naar het niveau van de stadswallen, maar kunnen het niet meer opbrengen nog hoger naar de kathedraal te klimmen.
Terug in de stad vinden we een restaurantje wat de deuren om 19.45 uur nog op slot heeft, maar het slot er af haalt als wij de menukaart bestuderen. Want restaurants gaan ook hier pas om 20.00 uur open. We eten een vissoep met rijst en veel vis en laten ons daarna door een taxi weer naar de boot brengen. Om 23.00 uur liggen we weer in bed. Nog steeds behoorlijk moe.

23 februari
Om 6.45 waren we alle drie klaar wakker, zodat we maar opstonden en de boot klaar maakten voor de volgende trip naar de vaste wal. We hebben inmiddels contact met de familie Wind die ons op zal wachten op de kade, dus we varen om 7.30 uur de haven uit.
Het waait onvoldoende, wel staat er nog een aardige cakewalk van de vorige dag, dit wordt overigens gaande weg de tocht beter. Er hangt een dik wolkendek boven ons maar verder naar het zuiden is het strak blauw, en af en toe komt de zon ook bij ons even om de hoek kijken, het is 6 C. Ca 20 mijl uit de kust komt er wind uit het noorden, en we zetten de zeilen bij dat is toch veel aangenamer dan dat gehobbel.
Op grote afstand kunnen we de telefoon al gebruiken, en we kondigen ons aan bij Piet en Leny Wind. Om 17.30 bellen ze ons, want ze staan al enige tijd op de pier naar ons uit te kijken. We komen echter achter een grote rotspartij langs voor ze ons kunnen zien en even voor 18.00 uur varen we de haven van Moraira in, een goed geoutilleerde haven op een prachtige plek.
Piet en Leny staan met een magnum champagne op de kade en die ontkurken we direct op de geslaagde oversteek van de Middellandse Zee. Weer een mijlpaal genomen, vanaf hier blijven we de kust volgen in dagtochten, zodat we onverwachte weersveranderingen uit de weg kunnen blijven.
Het is een heerlijk, vooral voor Hanny een emotioneel, weerzien met onze Sneeker buurtjes en met de vaste wal en na een tongetje gegeten te hebben gaan zij weer huiswaarts en wij vallen weer als een blok in slaap, kennelijk moeten we nog wat inhalen.

24 februari
Op tijd wakker (vroeg naar bed nietwaar), en eerst de boot maar eens grondig soppen, er is heel wat zout water over heen gekomen, dat moet allemaal weer weg. Samen met Brord is die klus vakkundig en snel geklaard.
Om een uur of 11 komen Anna en Suzanne aan boord, zij zijn van Mallorca naar Alicante gevlogen waar ze in een hotel vlak bij de haven zitten. Ze zijn met de trein naar Moraira gekomen en varen nu een dagje met ons mee.
Het is stralend weer, windkracht 3 a 4 in de rug en met het grootzeil en de genua uitgeboomd lopen we bijna 6 knoop langs de kust.
De Spaanse kust is hier helemaal vol gebouwd met flats, hotels en andere hoge gedrochten. De kustlijn zelf is wel erg mooi, ruige rotspartijen en stranden wisselen elkaar af.
Het wordt een hele gezellige dag, iedereen geniet enorm. Aangekomen in Marina Deportiva del puerto de Alicante allereerst maar eens weer met diesel volgetankt. Een plek in de haven was niet meer beschikbaar, maar we krijgen een top 1 plekje in front of de grote office. ’s Avonds uitgenodigd door Brord en Ans en we eten een heerlijke paella. Een gezellige afsluiting van een prachtige dag.
Nog even gebeld met Irene en Aad. Ze komen morgenochtend vroeg aan op Alicante airport en zullen een weekje bij ons aan boord verblijven. We verheugen ons erg op het weerzien en een gezellige week met hun.

25 februari
Boot weer schoonmaken, en om 11.30 staan Aad en Irene voor de boot. Ze hadden een ½ uur vertraging, maar verder ging alles goed. Eerst koffie, toen een wijntje en daarna siesta, want ze waren om 3 uur al opgestaan. Brord gaat van boord en slaapt vannacht weer bij Anna in het hotel.
We nemen ’s middags de lift naar boven bij het Castillo de Santa Barbara Alicante vanwaar we een geweldig uitzicht over de stad en de Middellandse Zee hebben. Het is miezerig weer, maar we lopen net tussen de buien door. Verder verkennen we het centrum van Alicante, nemen afscheid van Suzanne die naar huis vliegt en eten nog een welkomst/afscheidsmaal met Aad en Irene en Brord en Anna. Brord en Anna overnachten nog in Alicante en vliegen morgenavond naar huis. Al met al een gezellige avond die we afsluiten met een borrel aan boord.

Vorige Reisverslag  Naar Menu  Volgende Reisverslag