!4, 15 en 16 juni 2004

Het is een prachtige dag en we gooien de trossen los om 7.15 uur in Schierstein. Het zijn nog enkele kilometers naar de monding van de Main, en om 8.28 uur is het zover, we hebben de Rijn tot hier bedwongen. De handen worden geschud.

De stroom in de Main is onmiddellijk veel minder, ca. 2 kn. en we varen met de motor op 2500 toeren nu rustig de Main op met een snelheid van ca. 6 kn. De eerste sluis dient zich al gauw aan en na aanroepen gaan de lichten onmiddellijk op groen. Het schutten duurt ook maar even, er komt een stevige kolk water binnen vallen. We stijgen zo’n 2 m. Met een lijn op de middenbolder en af en toe wat hulp van de boegschroef is dit een probleemloze operatie. Wel moet je regelmatig de lijn overzetten. De Main is een mooie rivier, met groene oevers, her en der een klein jachthaventje en de nodige campings langs het water. We passeren ook enige dorpjes die er allemaal vriendelijk uit zien..Opel heeft een grote fabriek in Ruesselsheim, en we komen wel meer grote fabriekscomplexen tegen.

Na 3 sluizen komen we in de buurt van Frankfurt en dat is een belevenis. Frankfurt is een heel mooie stad vanaf het water, een combinatie van oude stijlvolle gebouwen en moderne wolkenkrabbers, het past goed bij elkaar. Frankfurt is in de oorlog bijna totaal platgegooid door de geallieerden. Je vaart onder een variëteit van bruggen door die de beide stadsdelen aan weerszijde van de Main verbinden. Er liggen ook enige kano- en roeibootverhuurders in het stadscentrum. Ons doel is Offenbach, net voorbij Frankfurt, waar naar zeggen een goede jachthaven ligt. We varen een havengebied binnen met achterin inderdaad een jachthaven. De ligging is niet mooi, maar de voorzieningen zijn uitstekend.

Goede steigers, sanitaire voorzieningen, maar een ratjetoe aan “hobbyschepen”, waar je aan ziet dat er mensen enthousiast aan begonnen zijn, maar zich er toch in verslikken. Er ligt o.a. een zeiljacht tussen van een meter of 20 wat me wel wat lijkt, maar ik ben blij dat we even niet klussen en wel varen. “Hanny weet me nog net tegen te houden”

Het probleem met de warmwaterslang blijft me achtervolgen. Ik ben, voor het eerst op de nieuwe vouwfiets, om een betere slangtule uit geweest, maar die is hier niet te krijgen.

De fiets doet het geweldig, alleen bleef mijn broek hangen achter de vouwklem, hier moeten we iets aan doen, want dat is gevaarlijk en kost broeken. Hopelijk is het vanaf nu alleen nog maar kortebroeken weer.

’s Avond zijn we bij Marieke (nicht van Hanny) en Wolfgang uitgenodigd om heerlijke asperges te komen eten. Erg gezellig, later kwam er nog een vriend van Wolfgang die met een schip ook op de Middellandse Zee had rondgezworven, en die gaf nog diverse tips over plaatsen die we beter niet konden missen. Hij bood ook nog kaarten aan, maar we hebben al een halve boot vol, en de GPS kaarten zijn ook erg gedetailleerd.

!5 juni (alweer een mooie zonnige dag) blijven we in Offenbach, Frankfurt bekijken, bellen Anneke even om haar te feliciteren (volgende keer zijn we weer van de partij) en vanavond Duitsland-Nederland zien.

En hopelijk kom ik nog een installateur tegen met goede onderdelen voor de waterslang.

Door Wolfgang en Marieke opgehaald, en de binnenstad van Frankfurt bekeken. Ook rondlopend in Frankfurt blijkt het een gezellige stad te zijn waar het goed toeven is. We hebben uit een straatkraam een flinterdunne pizza met spekjes, cremefraiche, uien en kruiden gegeten. Het was zeer warm in Frankfurt dus voor mij een biertje en voor Hanny een apfelwein smaakte er prima bij. We hebben ook nog wat inkopen gedaan, en daarna zijn we naar het huis van Marieke en Wolfgang gegaan waar we weer voortreffelijk hebben gegeten, en daarna natuurlijk televisie! Nederland – Duitsland in huize Anderten was al sprake van een tweedeling, Wolfgang, TinTin en Leonie waren pro Duitsland en Marieke en Alexander waren voor Nederland, en die werden nu voor Nederland door ons versterkt. Gelukkig werd het gelijkspel, zodat we als vrienden uit elkaar konden. Na nog wat te hebben nagepraat hebben ze ons aan boord gebracht en zijn we in bed gekropen.

16 juni

Om 9.30 uur vertokken, onder prima weersomstandigheden. De stroom was nog slechts 1 knoop tegen dus we schoten mooi op. De sluizen hebben een behoorlijk verval, maar ze zijn groot. De eerste sluizen hebben we nog vast gemaakt aan de wal, en de balk die we meegekregen hebben van Karel doet dan geweldig dienst, want de damwand is van dusdanige proporties dat de fenders er tussen verdwijnen. Door buiten de fenders een lange balk te hangen houd je afstand tot de sluiswand, en de balk doet tevens dienst als opvang voor viezigheid van de wand. De fenders blijven zo mooi schoon.

De laatste sluizen die we vandaag genomen hebben, hebben we drijvend genomen zonder vast te maken. Als je ver genoeg van voor je invarende vrachtschepen blijft dan kan dat probleemloos. Er komt weliswaar een hoop water binnen, maar als je de berg opvaart, ontstaat er achter in de sluis bijna geen stroming. Dit zal berg af net andersom werken, en ik weet niet of we dan voor de beroepsvaart naar binnen mogen.

De komen langs Aschaffenburg, een zeer mooie stad aan de Main met een geweldig grote burcht waar we een haven binnen varen waarvan we dachten dat we op een zijarm zaten die weer doorliep, en dat is misschien ook wel zo maar met onze diepgang van 1.70 m. liepen we toch vast zodat we terug moesten. Na de vorige dag in Frankfurt te hebben rond gewandeld hadden we eigenlijk meer zin om door te varen in plaats van weer te wandelen, dus we hebben weer gas gegeven want het was ook nog vroeg.

Ik schrijf dit bericht nu uit een haven in Ehrlenbach, welke midden tussen de bossen ligt. Een prachtige plaats om te overnachten.

Marieke belde net dat ze een of twee dagen komt aanmonsteren, dat hadden we aangeboden, dus dit is haar kans. Wolfgang moet helaas werken, anders had hij ook graag meegewild.