Dag 5, 10 juni

Om 7.30 uur vertrokken, om een mooie afstand weg te kunnen tikken. Het verbaast ons dat er enorm veel kano’s de Rijn af varen, kriskras tussen alle grote schepen.

Deze dag is het weer aan het omslaan, we beginnen met zon, maar onderweg kon de lange broek weer aan en we hebben regelmatig de kap omhoog om de regen te trotseren. De bimini is ook als regenscherm een groot succes. Ook het wegritsbare middenraam in de sprayhood is erg prettig, want als je het luik dicht laat, zit de bemanning droog achter de sprayhood en heb je als stuurman toch helder zicht. Als het hard regent kunnen we het middenraam van de sprayhood half dichtritsen en komt er slechts weinig water binnen. Om 18.30 uur lopen we Keulen binnen.

Ook hier hebben ze een betrekkelijk krakkemikkige grote haven, maar je ligt goed beschut en uit de stroom.

We hebben voor het eerst de TV aan en Hanny zit rustig te kijken, ondertussen vertelt Kees een van zijn talrijke anekdotes en pssst.; opeens er is een klap en groot gesis hoorbaar. Kees gaat onverstoorbaar door met zijn verhaal, Hanny zit stokstijf en ik ging ook gewoon door ( ik dacht dat de waterleiding het weer had begeven), wat bleek; door de eerder losgesprongen waterleiding is waarschijnlijk een van de zwemvesten nat geworden en zichzelf op gaan blazen in de bank onder Hanny. Het moest natuurlijk haar weer overkomen! Ze heeft iets met water!

Dag 6, 11 juni

In Keulen getankt, 107 ltr. wat een uurverbruik geeft van ca. 6 ltr. bij 2700 tot 3000 toeren.

Om 10 uur vertrekken we met veel bewolking, maar onderweg slechts een enkele bui, het is niet koud. En we varen met 3000 toeren op de teller ca. 8 km./uur over de grond. Het log geeft 9,5 kn. aan zodat we stroom tegen hebben van ca. 5 kn. Er is in Zuid Duitsland veel regen gevallen en dat moet allemaal naar beneden.

We varen zoveel mogelijk binnenbochten om zo weinig mogelijk stroom tegen te hebben. Zo varen we gelijk op met menig vrachtvaarder. Voor Kees is het ook een sport zoveel mogelijk kilometers uit een uur te halen.

De stemming aan boord is optimaal, het gaat uitstekend met elkaar.

Om ons heen wordt het steeds mooier, groener, heuvelachtiger en tal van mooie kastelen.

Het boek Fuehrer fuer den Binnenfahrtensport van het Deutscher MotorYacht Verband, wat ik van Karel te leen heb, is een onmisbaar hulpmiddel voor dit soort tochten, want dan kun je tenminste uitzoeken waar je kunt overnachten, tanken, etc.

Om 18.00 uur vinden we bij km. 618 een mooie zijtak van de Rijn bij Hammerstein waar we kunnen overnachten. In het boek wordt van alles beloofd, maar het is gewoon een zijtak van de Rijn waar een paar bootjes aan privé steigers liggen. We pakken een steiger waar een verbodsbord op staat, maar de enige stevige aanlegplaats die we zien. Ankeren lijkt hier overigens ook geen enkel probleem. Het uitzicht is geweldig mooi, maar het geluid…… heel veel vogels (da’s wel prachtig, maar een hele drukke treinverbinding ligt aan de oever. Om de paar minuten flink geweld. Dat klinkt tussen de bergen en over het water. Na de spagetti is het heerlijk even een tukje te doen volgens Kees. Het is ook heel inspannend, het varen op de Rijn stroomopwaarts. We zijn blij dat hij ons vergezelt op dit stuk tot Frankfurt. Hij weet nog precies hoe het water eruit ziet en vertelt ons veel over de omgeving. Vanavond waarschijnlijk vroeg naar bed.

We hebben ondertussen aardig wat mailtjes binnengekregen. Het is echt heel erg leuk om die te ontvangen. Het is echter heel lastig als er een foto bij de mail zit. Die is bijna niet binnen te halen door de website. Gecomprimeerde foto’s zijn eventueel iets makkelijker via ons @home adres: henknauta@home.nl te ontvangen. Anders is het bestand veel te groot en zijn ze zeer kostbaar om draadloos te ontvangen.  Hopelijk kunnen we binnenkort zelf onze website aanvullen, ook met foto’s. Door een storing doet Daan dit nog allemaal voor ons, gelukkig maar.