1 juli

Met als toezichthouders de Rivierpolizei hebben we achter in de winterhaven aan de kademuur overnacht, steigers voor grote boten hebben ze daar namelijk niet. De ligplaats was gratis, maar we moesten 4 a 5 m. een kadeladder op om vaste grond onder de voeten te krijgen. De ladder was tijden niet gebruikt. Na de eerste klim waarbij diverse spinnewebben en ander stof moest worden verwijderd, de handen gewassen, daarna was het verder prima te doen. De fietsen opgetakeld en Linz in. Linz is ook een prachtige stad, met veel karakteristieke gebouwen, prachtige kerken en diverse musea. We hebben in het museum Lentos aan de oever van de Donau gestaan, maar er was geen expositie die ons aansprak; het gebouw des te meer, zeer modern uit glas opgetrokken en voorzien van bedrukte beglazing, naar we hoorden van een Zwitserse architect, erg geslaagd.

Op het stadsplein “Hauptplatz” met een gigantisch monument in het midden hebben we een lekkere cappucino met Linzer torte genoten.

Na nog wat inkopen te hebben gedaan hebben we om 11.30 uur de trossen weer los gegooid.

Het weer begon bloedheet, maar allengs nam de bewolking toe en we liggen nu in Grein in de regen. De weersverwachting is echter weer uitstekend, dus het zal wel goed komen.

Het landschap is van vlak weer bergachtig geworden, en de Donau stroomt als de beste. Ook hier zijn weer vele burchten en kerken in de dorpjes langs de oever of op bergtoppen in de verte. Het is te veel om op te noemen. Onderweg komen we typische Oostenrijke houten pontjes tegen waar veel fietsers de Donau mee oversteken. We maken veel foto’s, waaruit we een selectie zullen maken voor op het internet. Het enig oponthoud dat we hebben is af en toe een sluis en om 16.30 leggen we aan in Grein (D km 2079), alweer een mooi dorp aan de oever met een mooie insteekhaven, maar ook hier liggen we naast een oude werkbak omdat er geen fatsoenlijke ligplaats voor onze lengte is. Morgenochtend maar even naar de bakker en even in de stad kijken. Nu eerst nog de halve finale EK voetbal.

2 juli

Uit Grein vertrokken onder een zwaar wolkendek, en de boot was nog nat van de regen die ’s nachts is gevallen. Het is duidelijk een overgangsdag, fris langebroeken weer en af en toe een drupje regen, het waait behoorlijk. We willen naar Melk, waar een groot klooster staat wat je gezien moet hebben volgens de berichten. En dat blijkt waar te zijn, een klooster zo groot hebben we er nog geen gezien met een doorlopende tentoonstelling van modern tot in de oudheid op een heel mooie indrukwekkende manier gestalte gegeven. Ook is er een oude bibliotheek vol met oude manuscripten, minstens 8 m. hoog in twee verdiepingen met ladders en trappen om bij de gewenste manuscripten te kunnen komen. Binnen het complex is dan ook nog een kerk die zo vol pracht en praal staat (alweer een) dat het adembenemend is. Waar deden ze dat van, het moet bulten tijd en geld gekost hebben om zo iets te bedenken en te maken. (arme gelovigen?). Het stadje is erg gezellig en we besluiten in een restaurant te gaan eten, en daar hadden we geen spijt van, het eten was voortreffelijk, Hanny iets geschnelzeltes, en ik een Zander, een witvis, heerlijk, alleen de bediening kon het niet aan, er was iemand uitgevallen en de tent zat vol, het volgende biertje wat we wouden hebben is nooit gekomen.

We ontmoetten in het restaurant Frans en Joke Boon uit Almere, onbekenden maar gezellige mensen die ons uitnodigden aan hun tafeltje omdat alles vol zat. Zij waren op doorreis en maakten hier een tussenstop (Almere Melk is ca. 10 uur rijden.

Onze ligplaats was ook bijzonder, we zijn op de gok de Melker Arm (D km 2035,5) ingevaren, en zien aan het begin een mooie steiger die van een Ruderverein blijkt te zijn, met een tel. nr. aan een gebouw van de verantwoordelijke persoon, en we krijgen toestemming om daar te overnachten. Verderop liggen nog een paar grote toeristboten, en dan zie je een watervalletje zodat je echt niet verder kunt. Het is op 4 min. fietsen van Melk.

Later komt nog iemand ons zeggen dat we daar niet mogen liggen, maar omdat we genehmigung hadden droop hij weer af. (waarschijnlijk een visser die zijn stekje bezet zag, vissers zijn oppermachtig aan de oevers van de rivieren, zij hebben al menig plan van watersportvereniging gedwarsboomd horen wij onderweg)

Aan de steiger liggen ook 3 grote roeiboten van een Duits gymnasium waar leerlingen mee de Donau afzakken, zij hadden hun tenten opgezet bij de Ruderverein. ’s Avonds is er ook dichtbij een rock avond met een grote discotent, Hanny ligt er nog even wakker van, maar voor mij is het licht gauw uit.

3 juli

Vandaag willen we naar Stein, slecht een stukje verderop de Donau af, waar het ook erg mooi moet zijn, we lopen in ieder geval een van de mooiste havens (D km 2000,5) binnen die we onderweg gezien hebben, naar later blijkt ook de duurste € 22,- +  € 2,- voor stroom, tot nu toe betaalden we meestal € 1,- / m. all in. Op de Donau is hier veel verkeer van passagiersschepen, waarvan sommigen de grootste golven veroorzaken die we tot nu toe meegemaakt hebben, maar de boot en de maststelling blijken overal tegen opgewassen. Het is een prachtig gebied tussen weinranken op hoge berghellingen, wat vrij plotsklaps toch weer veel vlakker wordt in de buurt van Stein / Krems. Het is mooi weer, 24 graden in de schaduw, heet in de zon. We besluiten er een luie dag van te maken en morgenochtend naar het klooster te gaan.