De reis van de Alegría is 6 juni begonnen.

Het plan is om door Europa te gaan varen, i.v.m. de brughoogtes is de mast plat op het schip gelegd. De doorvaarthoogte is teruggebracht naar 4 m. 

De route zal gaan van Sneek over het Margrietkanaal, over de IJssel naar de Rijn. Onze eerste opstapper Kees Brandenburg komt in Zutphen aan boord en zal meevaren tot de Main. Kees is de vriend van tante Ine. Hij een oud Rijn schipper en gaat even terug naar zijn roots.
Eenmaal op de Main aangekomen zullen we de reis met z’n tweeën voortzetten over de Main, het Main-Donaukanaal naar de Donau. 

De Rijn wordt een tocht tegen de stroom in, op sommige delen kan er 4 kn. stroom tegen staan. Gebruik makend van muien en binnenbochten
hopen we in ongeveer een week de Rijn achter ons te kunnen laten.

Hierna gaan we de Main op, waar de stroom ook tegen is, maar niet zo snel.
Het Main-Donau kanaal met zijn 54 sluizen (sommige hebben een verval van wel 10 meter!) zal ons naar de Donau brengen.
Halverwege het kanaal gaat de stroom mee lopen.
De Main en het Main-Donaukanaal staan bekend als de mooiste binnenwateren in Europa. We zijn benieuwd.
In Wenen komen de kinderen aan boord en zullen we met zijn zessen de tocht maken naar Oltenita in Roemenie.

De Donau voert ons door Oostenrijk, Hongarije, Kroatië, Servië, tussen Roemenie en Bulgarije door naar de Zwarte Zee.

In Roemenie bij de Stentor werf van mijn zwager Karel Boersma wordt de mast er weer op gezet en kunnen we verder met staande mast.

Via de delta van de Donau en de Zwarte Zee varen we dan via de Zee van Marmara naar Turkije, Griekenland en verder de Middellandse zee over.

Een tijdsplan hebben we niet anders dan dat we in het voorjaar 2005 over de Atlantische Oceaan weer noordwaarts gaan om voor de zomer weer in Nederland aan te komen.